Skip to main content

Η Ίρις Λουκά είναι Διδάκτωρ του Ιονίου Πανεπιστημίου (Ερμηνεία, Έρευνα, Έκδοση και Μεταγραφή των έργων του Johann Sebastian Bach «6 Σονάτες και Παρτίτες για Σόλο Βιολί» και «6 Σουίτες για Σόλο Τσέλο» στη Βιόλα), κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος Ειδίκευσης στην Μουσική Ερμηνεία και πτυχιούχος του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του ΕΚΠΑ. Είναι Διπλωματούχος του Ωδείου Αθηνών και στα δύο όργανα (βιολί και βιόλα) και από το 2008 μόνιμο μέλος στις βιόλες της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών. Έχει διδάξει στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών της Άρτας και από το 2023 είναι Επισκέπτρια Καθηγήτρια στο ΕΚΠΑ στην Ειδίκευση Οργάνου (Βιόλα) στο πλαίσιο του Προγράμματος/Μνημονίου Συνεργασίας μεταξύ του Πανεπιστημίου και της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών Εμφανίζεται τακτικά σε ρεσιτάλ μουσικής Δωματίου και σόλο ρεσιτάλ (βλ. Μουσείο Ακρόπολης, Θέατρο Μπέλλος «Σχοινοβάτης» / σύλληψη-ερμηνεία, Αγγλικανική Εκκλησία κ.α)

Τελευταία ταινία που είδες και σου άρεσε

Τους τελευταίους μήνες έβλεπα μανιωδώς τους μεγάλους σκηνοθέτες (Bergman, Tarkovsky, Wenders, Αγγελόπουλο, Kubrick κ.λ.π) Είχα μεγάλη ανάγκη να «κατεβάσω» όμορφες εικόνες και να θαυμάσω κάτι, όπως θα κοιτούσα έξω από ένα παράθυρο αφού η αστική ασφυξία, δεν μου το επιτρέπει σε κανένα επίπεδο πια. Νομίζω πως αυτές οι ταινίες έγιναν για να τις δούμε τώρα. Σε αυτή την εποχή. Η ποιητικότητα και η υπερβατική ομορφιά τους τις καθιστούν απαραίτητο εργαλείο σκέψης για τον σημερινό, βαλλόμενο άνθρωπο. Θα έπρεπε να είναι υποχρεωτικές και να συνταγογραφούμενα όπως πχ οι βιταμίνες και η σωστή διατροφή. Μεγάλη εντύπωση μου έκανε ωστόσο και το «Monster» του Hirokazu Horeeda. Αριστούργημα.

Ποιό βιβλίο έχεις στο κομοδίνο σου

Τον «Κύκλο: Επιστήμη και Δημοκρατία σε ανήσυχους καιρούς» του Στέφανου Τραχανά το οποίο και θα έπρεπε να βρίσκεται σε κάθε βιβλιοθήκη (διαβασμένο!)

Τί θα έκανες αν δεν ήσουν…

Αστροφυσικός αν είχα το μυαλό ή γιατρός αν είχα το θάρρος. Γιατί δεν φτάνει η γνώση και η θεωρία. Πρέπει κάποιος να μπορεί να πάρει την ευθύνη τη σωστή στιγμή.  Τους θαυμάζω απεριόριστα.

Περίγραψε μια στιγμή ευτυχίας

Οικογενειακές στιγμές, να τους κοιτάζω και να τους βλέπω χαρούμενους και ασφαλείς σε ένα τραπέζι, σε μια βόλτα σε οτιδήποτε μικρό και καθημερινό.

Τί φοβάσαι πιο πολύ

Την άνοια και τη στιγμή που προλαβαίνεις να καταλάβεις πως την έχεις. Είναι συγκλονιστικό το ταξίδι που κάνει ο νους όταν εγκαταλείπει σταδιακά το σώμα, το έχω δει, το βλέπω και δεν θέλω να μου συμβεί. Θα πάρω τα βουνά για να μην με δουν να το παθαίνω, σίγουρα.

Πότε λες ψέματα

Το ψέμα έχει πολύ μικρή ζωή. Αυτό που όντως λέω όμως είναι μικρές επεμβάσεις ομορφιάς στην αλήθεια που ίσως δεν ισχύουν ακόμη αλλά εγώ τις πιστεύω και τις δουλεύω για να τις κάνω πραγματικότητα.

Αν θα μπορούσες να αλλάξεις κάτι στον εαυτό σου τί θα ήταν

Το I.Q μου για να μπορούσα να καταλαβαίνω φυσική και μαθηματικά. Με τίποτα δεν θα άλλαζα τη μουσική γλώσσα του κόσμου που αντιλαμβάνομαι αλλά το σύμπαν δε μιλάει αυτήν δυστυχώς. Είναι σίγουρα όμως η δεύτερή του..

Ποιά είναι η χειρότερη μορφή δυστυχίας

Για μένα η υπόθεση του μικρού Άλεξ στη Βέροια είναι η πιο τραγική ιστορία και δε φεύγει από το μυαλό μου ποτέ. Όμως αυτό που ζούμε με τα Τέμπη ήταν και είναι μια πυρηνική βόμβα δυστυχίας που θα έχει ακόμη για πολλά χρόνια συνέπειες σε όλους μας, είτε το θέλουμε είτε όχι. Τα απόβλητα της συγκάλυψης είναι δυστυχώς ραδιενεργά για όλους ανεξαιρέτως. Απο εκεί και πέρα, αν ανοίξουμε τα μάτια μας γύρω μας, η ανθρώπινη δυστυχία είναι εκεί παντού, στην ασθένεια, στη φτώχια, στην απώλεια και κάθε στιγμή που απολαμβάνουμε υγιείς και ασφαλείς είναι στιγμή ευγνωμοσύνης αλλά και χρέους. Έτσι το αισθάνομαι.

Σε ποιά εποχή θα ήθελες να ζεις

Στο  St Ives στην Κορνουάλη στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα που συγκέντρωσε καταπληκτικούς ζωγράφους και γλύπτες που δημιούργησαν σ αυτό το μαγικό μέρος και επηρέασαν σημαντικά την εξέλιξη της Τέχνης τους.

Ποιό είναι το motto σου

Είμαι πάνω σε έναν βράχο που γυρίζει μέσα στο σκοτάδι, δεν θα κρίνω και δεν θα με κρίνει κανείς.

Αγαπημένος Προορισμός

Οι φίλοι μου

Το μεγαλύτερο ελάττωμά σου

Οι φόβοι μου

Αν είχες μπροστά σου το θεό τί θα του έλεγες

Τώρα σε καταλαβαίνω, δε φταις εσύ… Είμαστε το νετφλιξ σου

Αγαπημένη βόλτα στην πόλη

Έχει πια πάρα πολύ κόσμο αυτή η πόλη και δεν μου αρέσει. Είναι βρώμικη και γκρίζα και χωρίς αγάπη. Μαγαζιά χωρίς μεράκι, στόχος παντού το κέρδος, αγένεια και πουθενά χώρος για τα παιδιά, τους ηλικωμένους, τους ανθρώπους με κινητικά προβλήματα. Αφιλόξενη και επικίνδυνη ήδη απο τα φανάρια των πεζών που όλα είναι ανοιχτά και στα αυτοκίνητα που στρίβουν δεξιά. Απαράδεκτοι οι Υπεύθυνοι στο Υπουργείο Συγκοινωνιών που δεν το έχουν ρυθμίσει ακόμη! Υπάρχει κίνημα πολιτών που έχει κολήσει αυτοκόλητα στα φανάρια για να προειδοποιεί τους πεζούς! Μπράβο τους!  Γεμάτη σκόνη, χωρίς πρόβλεψη για  να φεύγουν τα νερά για να μπορεί να καθαριστεί, μολυσμένη και δυστοπική.

Παρ όλα αυτά για να απαντήσω και στην ερώτησή σας κάπως… Αγαπημένος προορισμός το Acapus στο Παγκράτι που μένω, για Επιτραπέζια με φίλους.

Τί ετοιμάζεις και ποιά είναι τα επόμενα σχέδιά σου

Τη Μεγάλη Τρίτη, στις 11.00 μ.μ στην αίθουσα του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός, έχω τη συναυλία «Midnight Bach» στην οποία θα παίξω τη 2η σουΐτα στη βιόλα και τη 2η παρτίτα με την αριστουργηματική Ciaccona, στο βιολί. Είναι ένα πάρα πολύ απαιτητικό ρεσιτάλ, πνευματικά και τεχνικά και νιώθω ευγνώμων που μου δίνεται αυτή η ευκαιρία, μετά από πολλά συνεχόμενα, επιτυχημένα Midnight Bach από το 2017 ως σήμερα, πάντα τη Μεγάλη Εβδομάδα, σε ανάλογη ατμόσφαιρα κατάνυξης και εσωτερικότητας.

Από εκεί και πέρα, ξεκινάει μια καινούρια συνθήκη για εμένα και ελπίζω να καταφέρω να ανταποκριθώ. Έχω ηχογραφήσεις. Αισθάνομαι πως τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για αυτό το εγχείρημα. Έχω περάσει πολλά χρόνια με αυτά τα έργα στα χέρια μου και νιώθω πως πρέπει να τα αποτυπώσω όπως τα έχω στο μυαλό μου τώρα. Το σύμπαν του Μπαχ όπως το έχτισα γύρω μου και μέσα μου και με προστάτεψε και με ενέπνευσε και με έσωσε.

INFO

Προπώληση: Ticketservices.g