Ο Ολυμπιακός κοντράρεται με τη Μονακό στον δεύτερο ημιτελικό του Final Four (23/5, 21:00) και στον δρόμο της ομάδας του Γιώργου Μπαρτζώκα θα έρθει ο «θρύλος» των Πειραιωτών, Βασίλης Σπανούλης.
Το Ολυμπιακός – Μονακό στο Άμπου Ντάμπι δεν είναι μια αναμέτρηση που φέρνει αντιμέτωπες μόνο δύο εκ των πιο δυναμικών ομάδων της σεζόν, αλλά και δύο Έλληνες προπονητές με κοινό παρελθόν και διαφορετική προπονητική πορεία. Γιώργος Μπαρτζώκας vs Βασίλης Σπανούλης: από τα αποδυτήρια του ΣΕΦ σε διαφορετικούς πάγκους, με φόντο τον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.
Η «ίντριγκα» γύρω από το ζευγάρι φουντώνει, καθώς η φημολογία θέλει τον “Kill Bill” να αναλαμβάνει τον Ολυμπιακό στη μετά – Μπαρτζώκα εποχή, όποτε κι αν έρθει αυτή, ωστόσο αυτό που προέχει και είναι αποκλειστικά στο μυαλό και των δύο είναι το ματς – φωτιά των ημιτελικών του φετινού Final Four. Ούτως ή άλλως, η «μετά – Μπαρτζώκα» εποχή ενδέχεται να αργήσει, αφού στο πρόσωπο του Έλληνα τεχνικού οι Πειραιώτες έχουν βρει αποτέλεσμα και χαρακτηριστικά που τους ταιριάζουν. Αυτό που μένει είναι να βρουν -ξανά- μαζί του και τον τίτλο της Euroleague. Θα τα καταφέρουν; Θα το μάθουμε σύντομα…
Η νέα εκδοχή του Ολυμπιακού του Μπαρτζώκα
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας, που αναγνωρίζεται από όλη την Ευρώπη για τη φιλοσοφία και τις επιλογές του στο μπάσκετ, επέστρεψε στο Final Four για τέταρτη σερί χρονιά, αλλά με έναν διαφορετικό Ολυμπιακό από αυτόν των προηγούμενων ετών. Το καλοκαίρι του 2024 ο Έλληνας τεχνικός, σε συνεργασία με τους αδελφούς Αγγελόπουλους και χάρη στη μεγάλη υπέρβασή τους, άλλαξαν προσέγγιση. Ο Ολυμπιακός -μπαίνοντας σε μια ιστορική σεζόν από τα 100 χρόνια της ίδρυσής του- αύξησε το μπάτζετ, έφερε στο ΣΕΦ τον Σάσα Βεζένκοφ και έκανε δικό του τον Εβάν Φουρνιέ, επενδύοντας στην ποιότητα και τα ηγετικά χαρακτηριστικά των δυο τους. Οι Πειραιώτες εν έτει 2025 βασίζονται -όπως πάντα κάνουν επί Μπαρτζώκα- στην κυκλοφορία της μπάλας και το ομαδικό πνεύμα, όμως, σε αντίθεση με πέρυσι, έχουν δύο εκπληκτικούς “closer”, που παίρνουν την μπάλα στα χέρια τους, όταν εκείνη καίει.
Με ρεκόρ 24-10 στην κανονική διάρκεια της σεζόν οι «ερυθρόλευκοι» τερμάτισαν στην 1η θέση και έπαιξαν για μήνες εντυπωσιακό και αποτελεσματικό μπάσκετ. Πήραν δύσκολα διπλά, «ψήθηκαν» για τις σπουδαίες αναμετρήσεις της άνοιξης και πέρασαν στα πλέι οφ τη Ρεάλ Μαδρίτης με break στην Ισπανία (3-1). Η άμυνα, σήμα κατατεθέν του Μπαρτζώκα, παρέμεινε ο ακρογωνιαίος λίθος (4η καλύτερη άμυνα στη διοργάνωση), όμως η προσθήκη των Φουρνιέ – Βεζένκοφ έδωσε νέα διάσταση στο σκορ με 86,1π. ανά ματς (5η καλύτερη επίθεση). Κομβικός ο Νάιτζελ Ουίλιαμς – Γκος, οργανωτικά και αμυντικά, που έκανε μια breakout season, ειδικά μετά τον τραυματισμό του Τόμας Ουόκαπ.
Ο κόουτς Μπαρτζώκας διατηρεί τα «θέλω» του με σχήματα με τους Ουίλιαμς – Γκος/ Ουόκαπ, Φουρνιέ – Παπανικολάου/ ΜακΚίσικ, Βεζένκοφ και Μιλουτίνοφ/ Φαλ, αλλά… εξελίσσεται μέσα στον εκάστοτε αγώνα παίρνοντας πράγματα και από τους 12 διαθέσιμους παίκτες του. Χρησιμοποιεί άμυνα αλλαγών, περιμένει από τους γκαρντ του να «διαβάσουν» κάθε κόψιμο προς την αντίπαλη ρακέτα και θέτει ως πρωταρχικό στόχο το καλό spacing στην επίθεση. Το φετινό πλάνο, αν και λιγότερο «σφιχτό» από τα προηγούμενα, έχει την ίδια πειθαρχία στην εκτέλεση. Η πρόκληση τώρα είναι η διαχείριση της πίεσης, με τον Μπαρτζώκα να υπογραμμίζει δημόσια πως η ομάδα του έχει το μεγαλύτερο «πρέπει» στην λίγκα.
Η πρόκληση του Σπανούλη και η αναγέννηση της Μονακό
Ο Βασίλης Σπανούλης δεν περίμενε πολύ για το ντεμπούτο του στο Final Four ως head coach. Ανέλαβε τη Μονακό στα μέσα της σεζόν, μετά την απομάκρυνση του Σάσα Όμπραντοβιτς και την αναδιαμόρφωσε γρήγορα. Με αλλαγές στο ροτέισον, καλύτερη διαχείριση του Μάικ Τζέιμς, ο οποίος πια πασάρει περισσότερο την μπάλα και την καθοριστική προσθήκη του Ντάνιελ Τάις τον χειμώνα, η ομάδα του Πριγκιπάτου βρήκε ρυθμό και πήρε την πρόκριση στο Final Four αποκλείοντας την Μπαρτσελόνα με 3-2. Νωρίτερα, είχε τερματίσει στην 4η θέση της regular season με ρεκόρ 21-13.
Ο περσινός MVP της λίγκας, Μάικ Τζέιμς, εξακολουθεί να έχει ηγετικό ρόλο, όμως, πλέον μοιράζει περισσότερο και καλύτερα τη μπάλα. Το παιχνίδι του άλλοτε παίκτη του Παναθηναϊκού συνδυάζεται με σκορ των Λόιντ – Οκόμπο στην περιφέρεια, αλλά και τη «σκληράδα» και την αθλητικότητα των Ντιαλό και Μπλόσομγκεϊμ στις θέσεις των φόργουορντ. Όλα τα παραπάνω δίνουν στη Μονακό δυνατότητα να παίξει σε υψηλό τέμπο αλλά και να κλειδώσει το παιχνίδι αμυντικά. Ο Τάις, από την πλευρά του, πρόσθεσε rim protection και post παιχνίδι, λύνοντας το πρόβλημα στη θέση «5» που ταλάνιζε τους Μονεγάσκους στο πρώτο μισό της σεζόν. Ας μην ξεχνάμε πως, από τη μεριά του, ο Γιώργος Παπαγιάννης ήταν κομβικός στο Game 5 με τους Καταλανούς και θα έχει ενδιαφέρον η χρησιμοποίησή του απέναντι στους Πειραιώτες, σε περίπτωση που ο “V-Span” προσπαθήσει να… ανοίξει το γήπεδο με τρίποντα από τη θέση του σέντερ.
Ο Σπανούλης, αν και «νεοφώτιστος» προπονητικά στην Euroleague, έχει φέρει ξεκάθαρο πνεύμα ανταγωνιστικότητας και winning mentality στη Μονακό. Το στυλ του θυμίζει… παίκτη: αναζητά το ένστικτο, την προσωπικότητα και την αυθόρμητη πρωτοβουλία, εμπιστεύεται τις ικανότητες του Τζέιμς και δίνει χώρο στους σουτέρ του να πάρουν αποφάσεις. Παράλληλα, δηλώνει ανοιχτά πως δεν του αρκεί η συμμετοχή στο Final Four, αλλά θέλει τον τίτλο. Μια ατάκα που έγινε στη συνέντευξη Τύπου μετά το τελευταίο ματς με την «Μπάρτσα» και ερμηνεύτηκε από κάποιους ως… σπόντα για τον Ολυμπιακό.
Παρελθόν, παρόν και μια «ερυθρόλευκη» σύνδεση
Ο Μπαρτζώκας και ο Σπανούλης συνδέονται με έναν ιδιαίτερο τρόπο: ο πρώτος ήταν ο προπονητής του δεύτερου όταν ο Ολυμπιακός κατέκτησε την Euroleague το 2013, μετά τα όργια του τότε αρχηγού των Πειραιωτών στον τελικό με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Πλέον, η «σκυτάλη» περνά σε επίπεδο τακτικής και πάγκου. Ωστόσο, ως γνωστόν το πρώτο πέρασμα του “coach B” από τον «ερυθρόλευκο» πάγκο δεν έληξε ρόδινα και η μπασκετική κοινότητα γνωρίζει πως το… γυαλί στις σχέσεις των δύο ανδρών ράγισε εκείνο το διάστημα.
Ο Ολυμπιακός έχει την εμπειρία, το «σύστημα Μπαρτζώκα», τους Βεζένκοφ – Φουρνιέ και την τακτική συνέπεια, η Μονακό έχει το ένστικτο του Σπανούλη και τη δυναμική του απρόβλεπτου με τον Τζέιμς, σε ένα σύνολο γεμάτο αθλητικότητα και ενέργεια. Αν η αναμέτρηση πάρει ρυθμό «κλειστού» παιχνιδιού, τότε η διαφορά σε επίπεδο εμπειρίας και παραστάσεων υπέρ των Πειραιωτών μπορεί να αποβεί καθοριστική. Ο Μπαρτζώκας θα προσπαθήσει να χαμηλώσει τον ρυθμό και να ελέγξει το ματς με την άμυνά του, την ώρα που ο αντίπαλός τους θα ψάξει επιθέσεις και σκορ στο ανοιχτό γήπεδο και παιχνίδι σε υψηλό τέμπο. Αν μη τι άλλο, η… πνευματική υπεροχή -και- στους δύο πάγκους θα παίξει τον δικό της ρόλο.
Ο ημιτελικός των δύο Ελλήνων, η «σύγκρουση» που περιμένει η Ευρώπη
Ο δεύτερος ημιτελικός της Euroleague δεν είναι απλώς μία μάχη για την πρόκριση. Είναι η αναμέτρηση δύο γενεών της ελληνικής μπασκετικής σκέψης, της εγχώριας «προπονητικής σχολής»: του δοκιμασμένου Μπαρτζώκα και του ανερχόμενου Σπανούλη. Ενδεχομένως να είναι και μια «σύγκρουση» του προπονητικού και επιτυχημένου «σήμερα» με το ελπιδοφόρο και διψασμένο «αύριο».
Ο καθένας τους με τη δική του προσέγγιση, τη δική του πορεία, και τη δική του φιλοσοφία. Όποιος κι αν επικρατήσει, η Ελλάδα θα έχει εκπρόσωπο στον τελικό, τουλάχιστον σε επίπεδο πάγκων. Το πώς, όμως, θα γραφτεί η ιστορία, θα εξαρτηθεί από το ποιος θα καταφέρει να πάρει περισσότερα από τους σταρ του, αλλά και να κερδίσει στα… mind games στον ημιτελικό της “Etihad Arena”.
