Κάθε μέρα, το Black Book σας ταξιδεύει πίσω στο χρόνο για να ξαναζήσετε τις σημαντικότερες στιγμές στην ιστορία του τένις. Στις 30 Μαΐου 1995, δύο Γαλλίδες αγωνίστηκαν για τέσσερις ώρες και επτά λεπτά για να γράψουν ιστορία στο Γαλλικό Όπεν.
Τι συνέβη εκείνη τη μέρα;
Σαν σήμερα, στις 30 Μαΐου 1995, οι Γαλλίδες Βιρζινί Μπουισόν και Νοέλ Βανλότουμ έπαιξαν τον μεγαλύτερο σε διάρκεια αγώνα γυναικών στην ιστορία του Roland-Garros. Μετά από τέσσερις ώρες και επτά λεπτά αγώνα, η Μπουισόν που είχε σώσει ένα match point στο δεύτερο σετ, τελικά επικράτησε με 6-7, 7-5, 6-2 και προκρίθηκε στον δεύτερο γύρο, όπου αποκλείστηκε από την 9η σε κατάταξη Kimiko Date (6-2, 6-1).
Οι πρωταγωνιστές: Virgina Buisson και Noelle van Lottum
Η Βιρζινί Μπουισόν γεννήθηκε το 1969 και αγωνίστηκε για τη Γαλλία. Τον Μάιο του 1995, κατέκτησε την καλύτερη κατάταξή τη, Νο 177 στον κόσμο. Μέχρι τότε, δεν είχε συμμετάσχει ποτέ σε κύριο ταμπλό Grand Slam, αλλά τα καλά της αποτελέσματα σε χωμάτινα γήπεδα (συμπεριλαμβανομένου ενός ημιτελικού στο Μπορντό) της εξασφάλισαν μια wild card για το κύριο ταμπλό του Roland-Garros.
Η Νοέλ Βανλότουμ γεννήθηκε το 1972 στην Ολλανδία. Είχε γαλλική και ολλανδική υπηκοότητα και, παρόλο που ο μικρότερος αδελφός της, που ήταν επίσης τενίστας, αγωνιζόταν με τα χρώματα της Ολλανδίας, η Νοέλ εκπροσώπησε τη Γαλλία. Μπήκε για πρώτη φορά στην πρώτη εκατοντάδα το 1992, μετά την κατάκτηση του πρώτου και μοναδικού τίτλου WTA της στο Ουέλλινγκτον (νικώντας την Ντόνα Φάμπερ στον τελικό με 6-4, 6-0). Γνωστή για το αμυντικό της στυλ παιχνιδιού, πέτυχε το καλύτερο αποτέλεσμα της σε Grand Slam στο US Open του 1992, όπου έφτασε στον τρίτο γύρο (ηττήθηκε από την Carrie Cunningham με 2-6, 6-4, 6-0). Το 1995, στην αρχή του Roland-Garros, η van Lottum ήταν 162η στην παγκόσμια κατάταξη.
Τα γεγονότα
Όταν οι Γαλλίδες Βιρζινί Μπουισόν και Νοέλ Βανλότουμ αντιμετώπισαν η μία την άλλη στον πρώτο γύρο του Roland-Garros Championships του 1995, κανείς δεν πίστευε ότι ο αγώνας τους θα γινόταν ορόσημο στην ιστορία του τένις. Και οι δύο νεαρές γυναίκες είχαν προκριθεί στο κυρίως ταμπλό χάρη σε wild card, ενώ η Βανλότουμείχε ήδη καταταχθεί στην πρώτη 100άδα και είχε φτάσει στον τρίτο γύρο του US Open το 1992, η Μπουισόν έκανε το ντεμπούτο της σε Grand Slam.
Η γαλλική αναμέτρηση μεταξύ δύο πολύ αμυντικών παικτριών σύντομα μετατράπηκε σε ψυχολογική και σωματική μάχη από τη βασική γραμμή. Η Βανλότουμ φάνηκε να παίρνει το προβάδισμα όταν κέρδισε το πρώτο σετ (7-6), αλλά η Μπουισόν ήταν αποφασισμένη να αξιοποιήσει στο έπακρο την πρώτη της εμπειρία στον κύριο πίνακα. Η Νο 177 στον κόσμο συνέχισε να παλεύει και, παρόλο που βρέθηκε αντιμέτωπη με ένα match point στο δεύτερο σετ, διατήρησε την ψυχραιμία της. Η Μπουισόν κέρδισε το δεύτερο σετ με 7-5 και πέρασε εύκολα το τελευταίο σετ απέναντι σε μια εξαντλημένη αντίπαλο, για να επικρατήσει τελικά με 6-7, 7-5, 6-2, μετά από τέσσερις ώρες και επτά λεπτά αγώνα. Δεν το γνώριζαν τότε, αλλά οι δύο Γαλλίδες είχαν μόλις καταρρίψει το ρεκόρ για τον μεγαλύτερο σε διάρκεια αγώνα γυναικών στην ιστορία του Roland-Garros.
«Θα κάνω μισή ώρα διατάσεις και μετά θα ξεκουραστώ στο ξενοδοχείο», είπε η Μπουισόν καθώς έφευγε από το γήπεδο, αγνοώντας το ρεκόρ και συγκεντρωμένη στον επόμενο αγώνα της εναντίον της Νο 9 του ταμπλό, Kimiko Date. Χρόνια αργότερα, θα θυμόταν αυτόν τον αγώνα του πρώτου γύρου ως την πιο όμορφη ανάμνηση της καριέρας της στο τένις.
«Ο αγώνας εναντίον της Νοέλ είναι μια υπέροχη ανάμνηση. Ήμουν πίσω με ένα σετ και ένα ματς πόιντ, αλλά δεν το σκέφτηκα πολύ, έπαιξα κάθε πόντο με μεγάλη συγκέντρωση και τελικά επικράτησα. Θυμάμαι ότι όταν ήμουν στο match point, μερικοί θεατές είχαν ήδη φύγει, καθώς νόμιζαν ότι είχε τελειώσει. Τελικά, δεν ήμουν ιδιαίτερα κουρασμένη, γιατί ήμουν πολύ καλά προετοιμασμένη… Όσο για το ρεκόρ, δεν ήταν κάτι που με ενθουσίασε ιδιαίτερα εκείνη τη στιγμή, γιατί ήμουν συνηθισμένη να παίζω πολύ μεγάλα σε διάρκεια παιχνίδια, αλλά μου το ανέφεραν πολλές φορές τα επόμενα χρόνια». Όπως είναι φυσικό, η ανάμνηση εκείνης της ημέρας δεν είναι τόσο ευχάριστη για τη Βανλότουμ.
«Η νίκη ή η ήττα αλλάζουν προφανώς την αντίληψή σου», είπε. «Έχασα με ένα match point, κάτι που ήταν αρκετά δύσκολο, και λίγες μέρες πριν είχα ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα, οπότε δεν ένιωθα και πολύ καλά. Με το πέρασμα του χρόνου, όμως, είναι ωραίο να κατέχεις ένα ρεκόρ. Έχω δεχτεί πολλές φορές ερωτήσεις για αυτό. Γεγονός είναι ότι, δύο χρόνια αργότερα, στον πρώτο γύρο, έπαιξα στο ίδιο γήπεδο, το γήπεδο Νο 8, που τώρα έχει γίνει το γήπεδο Νο 5, και έχασα 12-10 στον τρίτο σετ (από τη Laura Golarsa, 4-6, 7-5, 12-10). Θα με εξέπληττε να δω έναν τόσο μεγάλο σε διάρκει αγώνα σήμερα, το παιχνίδι έχει γίνει πολύ πιο γρήγορο, πιθανώς προς το καλύτερο».
Τι ακολούθησε
Στον επόμενο γύρο, η Βιρζινί Μπουισόν ηττήθηκε από την Νο 9 του κόσμου, Κιμίκο Ντάτε (6-2, 6-1), η οποία θα φτάσει μέχρι τους ημιτελικούς εκείνης της χρονιάς. «Τον επόμενο χρόνο τραυματίστηκα σοβαρά, με ρήξη του αχίλλειου τένοντα. Σταμάτησα για ένα χρόνο και επέστρεψα δύο χρόνια αργότερα στα προκριματικά του Roland-Garros, αλλά μετά από αυτό δεν ξαναβρήκα ποτέ το καλύτερό μου επίπεδο».
Η Βανλότουμ θα επιστρέψει για λίγο στην πρώτη 100άδα το 1997, αφού θα φτάσει στον δεύτερο γύρο του Australian Open. Μετά από μια άλλη επική ήττα στο Roland-Garros το 1997, θα εμφανιστεί για τελευταία φορά στο κύριο ταμπλό του Παρισιού το 1998, όπου θα ηττηθεί στον πρώτο γύρο από την Anne-Gaelle Sidot (2-6, 6-2, 6-2).
