Οι διαπραγματεύσεις συνασπισμού στην Αυστρία μόλις απέτυχαν, κυρίως λόγω της αδιαλλαξίας των Σοσιαλδημοκρατών της χώρας. Πρόκειται για μια κατάσταση που πολιτικά μοιάζει αρκετά με αυτό που συμβαίνει στη Γαλλία, όπου οι Γάλλοι Σοσιαλιστές αρνούνται να συνεργαστούν με τα κόμματα του κέντρου και της κεντροδεξιάς. Αυτό που συμβαίνει στην Αυστρία περιέχει επίσης μια σαφή προειδοποίηση για τη Γαλλία: Εξάλλου, αν το σημερινό πολιτικό αδιέξοδο οδηγήσει σε νέες εκλογές , αναμένεται ότι το ποσοστό ψήφου του ακροδεξιού FPÖ – το αντίστοιχο Rassemblement National της Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία – θα αυξήσει περαιτέρω το ποσοστό ψήφου του, στο 35% και ενδεχομένως και πέραν αυτού!
Είναι επίσης πιθανό ότι το ακροδεξιό FPÖ μπορεί τώρα να πάρει το χρίσμα από τον Πρόεδρο της Αυστρίας για τη δημιουργία κυβερνητικού συνασπισμού. Με την αδιαλλαξία τους, οι Σοσιαλδημοκράτες της Αυστρίας έχουν συνειδητά διακινδυνεύσει ένα τέτοιο αποτέλεσμα. Όλα αυτά όχι επειδή η κεντροδεξιά και οι κεντροφιλελεύθεροι της Αυστρίας δεν μπόρεσαν να συμφωνήσουν σε μια πορεία προς τα εμπρός, αλλά επειδή οι αριστεροί Σοσιαλδημοκράτες ήταν ανένδοτοι για καμία περικοπή του προϋπολογισμού.
Η Αυστρία, όπως και η Γαλλία, διαθέτει ένα πολύ πλούσιο κράτος πρόνοιας. Ωστόσο, οι επιδόσεις της αυστριακής οικονομίας δεν είναι πλέον αρκετά ισχυρές ώστε να δημιουργούν τα οικονομικά μέσα για τη στήριξη μιας τέτοιας πολυτέλειας. Υπό αυτές τις συνθήκες, κάποιες περικοπές -ιδιαίτερα στις συντάξεις και τον δημόσιο τομέα- είναι αναπόφευκτες. Η Μαρίν Λεπέν και ο Βίκτορ Όρμπαν θα πρέπει να χαίρονται με μια τέτοια συνειδητή µορφή αυτοκαταστροφής του δηµοκρατικού κέντρου της Αυστρίας στα χέρια του SPÖ, του επί µακρόν κυβερνώντος, αλλά τώρα εξασθενηµένου αριστερού κόµµατος της χώρας.
Το οποίο, σε ένα ευρύτερο ευρωπαικό πλαίσιο, μας οδηγεί στο κομβικό ερώτημα: Θα δώσουν προσοχή οι Γάλλοι Σοσιαλιστές και θα βγάλουν τα σωστά συμπεράσματα από τα γεγονότα στην Αυστρία για την πολιτική τύχη του δικού τους έθνους; Προς το παρόν, θα πρέπει να αμφιβάλλει κανείς γι’ αυτό.
