Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που άκουσα το ‘Swimming Pools (Drank)’ του Kendrick Lamar. Η δυνατή αφήγηση του για τον εθισμό, τον αλκοολισμό και την πίεση των νέων καλύφθηκε με ένα ζωηρό beat που σχεδόν σε έκανε να ξεχάσεις ότι ο Kendrick Lamar μιλάει τακτικά για τη νεότητά του, τη γειτονιά του και τις δοκιμασίες που αντιμετώπισε μεγαλώνοντας. Δεν μιλάει μόνο για τις μάχες με τα ναρκωτικά, τη βία των συμμοριών και την αστυνομική βία, αλλά η χρήση του συνειδητού ραπ προήλθε επίσης από το διάσημο ραπ τρίο N.W.A. που ήταν από τους πρώτους που μίλησαν ενάντια στην αστυνομική βία κατά των μαύρων στην Αμερική.
Ωστόσο, το χιπ-χοπ όπως το γνωρίζουμε σήμερα είναι ένα από τα πιο δημοφιλή και περίπλοκα είδη που ακούμε. Με απίστευτη μοναδικότητα, ανέκδοτα, συναρπαστικούς ήχους και εικόνες, έχει προκαλέσει αντιπαραθέσεις από τη γέννησή του στα τέλη της δεκαετίας του 1970 έως τις αρχές της δεκαετίας του ’80. Συνδυάζοντας στοιχεία του DJing, του MCing και των visuals, αυτές οι βασικές αρχές δημιούργησαν μια πολιτιστική επανάσταση που εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο.
Ξεκινώντας κάποτε ως υποκουλτούρα και καλλιτεχνικό κίνημα που άνθισε από το Μπρονξ της Νέας Υόρκης, το ξεκίνημά του σήκωσε τα φρύδια, καθώς αντανακλούσε τις αρνητικές συνέπειες της μεταβιομηχανικής παρακμής, της πολιτικής διαφθοράς και της φευγαλέας οικονομίας. Καθώς πολλά μέλη της λευκής μεσαίας τάξης μάζευαν τα πράγματά τους και μετακόμιζαν στα προάστια για να προσπαθήσουν να ξεφύγουν από τις κοινωνικές και οικονομικές προκλήσεις, οι δύο κοινότητες διαχωρίστηκαν, καθώς οι συνθήκες επιδεινώθηκαν στις γειτονιές που κατοικούνταν πυκνά από Αφροαμερικανούς και Πορτορικανούς. Αυτό έφερε τη βία των συμμοριών, την εγκληματικότητα και τη φτώχεια σε αυτές τις πυκνά αστικές περιοχές. Οι Public Enemy, ο Ice Cube και ο Tupac Shakur, που τώρα χαρακτηρίζονται ως «συνειδητοί καλλιτέχνες», ήταν μόνο μια χούφτα ανθρώπων που αποφάσισαν να μιλήσουν ενάντια στη φυλετική ανισότητα, την αστυνομική βία, τη χρήση ναρκωτικών και τη βία των συμμοριών.
Στις μέρες μας, οι ράπερς καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια να αποτίσουν φόρο τιμής στους προκατόχους τους, οι οποίοι μπορεί να προέρχονταν από την ίδια πολιτεία ή απλώς να τους επηρέασαν πολύ. Πολλοί από αυτούς τους μουσικούς μεγάλωσαν επίσης σε υποβαθμισμένες γειτονιές και έπεσαν σε μια διεφθαρμένη κοινωνικο-οικονομική παγίδα που τους οδήγησε στη διακίνηση ναρκωτικών και στη σύμπραξη με συμμορίες προκειμένου να επιβιώσουν. Ένας τρόπος για να το πετύχουν αυτό, ήταν η ανακύκλωση στίχων που είχαν περάσει από τη δεκαετία του ’80 μέχρι τον 21ο αιώνα. Ένας στίχος συγκεκριμένα «25 lighters on my dresser, yessir» έχει μια πολιτιστική ιστορία που συνδέεται με αυτόν και είναι ενδιαφέρον ότι έχει χρησιμοποιηθεί σε πάνω από 20 διαφορετικά τραγούδια από τη δεκαετία του ’90.
Η ατάκα που χρησιμοποιείται συνεχώς από τους Τεξανούς ράπερς δεν είναι μόνο ένα νεύμα προς τη νότια ραπ, αλλά προέρχεται επίσης από το κίνημα των ναρκωτικών κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’80. Τότε οι έμποροι μάζευαν αναπτήρες Bic, τους καθάριζαν και τους γέμιζαν με ναρκωτικά προκειμένου να τους διανέμουν στους δρόμους. Η ατάκα προέρχεται από τον DJ DMD, έναν παραγωγό, DJ και ράπερ από το Τέξας, και το κομμάτι με τίτλο «25 Lighters» στο οποίο συμμετέχουν οι Lil” Keke και Fat Pat. Οι ντόπιοι από το Χιούστον E.S.G και Lil’ Flip χρησιμοποίησαν επίσης το στίχο το 1999 για το κομμάτι τους «Realist Rhymin» πριν χρησιμοποιηθεί από τον ράπερ Ludacris από το Ιλινόις για το κομμάτι του «Cold Outside» το 2001. Στη συνέχεια διασκευάστηκε από τους ZZ Top στο κομμάτι τους «I Gotsta Get Paid» το 2012. Ομοίως, ο ράπερ Big K.R.I.T χρησιμοποίησε την ατάκα στο κομμάτι του «Money On The Floor» με τη συμμετοχή των 8Ball & MJG και 2Chainz το 2012 και στη συνέχεια ξανά το 2014 με το κομμάτι του «King Of The South» όπου έξυπνα λέει «25 lighters on my dresser, ain’t shit changed». Στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε διακριτικά από τον Kendrick Lamar στο «Backseat Freestyle» και πρόσφατα από τον Travis Scott στο κομμάτι του «Apple Pie».
Δεν ήταν μόνο αυτοί οι ράπερ που τιμούσαν τη ραπ του Νότου, ειδικά από το Χιούστον. Μια πληθώρα ράπερ από άλλες πολιτείες, ακόμα και από άλλες χώρες, χρησιμοποίησαν αυτή τη φράση για να αποτίσουν φόρο τιμής στη ραπ μουσική γενικά, αλλά και σε εμπνευσμένους και καταξιωμένους καλλιτέχνες που τους επηρέασαν. Το σουηδικό συγκρότημα Huset στο κομμάτι τους «Den Nivan» αναφέρει επίσης τον στίχο, καθώς και το σούπερ ντουέτο Run The Jewels που αποτελείται από τον ράπερ και παραγωγό EI-P με έδρα το Μπρούκλιν και τον ράπερ Killer Mike με έδρα την Ατλάντα με το κομμάτι τους «Down».
Η μουσική είναι κάτι που έχει διαμορφώσει γενιές και γενιές, είτε τους βοηθάει να περάσουν δύσκολες στιγμές είτε τους προσφέρει μια διέξοδο. Αυτοί οι ράπερ εμπνεύστηκαν όλοι από κάποιον, τόσο πολύ ώστε να αποτίσουν φόρο τιμής στην τέχνη. Και καθώς πολλοί ράπερς μπορούν να ταυτιστούν με το ότι προέρχονται από υποβαθμισμένες γειτονιές, δείχνουν την εκτίμησή τους για τους προγόνους τους στο Hip Hop μέσω της χρήσης στίχων, από τις δεκαετίες του ’80 και του ’90 μέσα από κλασικούς ράπερς.
