Στέργιος Ιωάννου. Ηθοποιός – Σκηνοθέτης

Ο Στέργιος Ιωάννου σπούδασε ηλεκτρική κιθάρα, πιάνο στο ΑθηναΪκό Ωδείο. Είναι απόφοιτος της Ανώτερης Δραµατικής Σχολής Ράµπα του Κώστα Αρζόγλου. Παρακολούθησε µαθήµατα υποκριτικής και σκηνοθεσίας στο Κέντρο Αρχαίου Δράµατος µε τον Ανατόλι Βασίλιεφ ενώ παράλληλα σπούδασε στην Ανώτερη Δραµατική Σχολή «Παλκοσένικο» του Χρίστου Τσάγκα. Έχει παρακολουθήσει πολυετή σεµινάρια υποκριτικής και σκηνοθεσίας µε τον Θωµά Μοσχόπουλο και τον Τάσο Μπαντή. Έχει συμμετάσχει σε τηλεοπτικές σειρές και σε κινηματογραφικές ταινίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και έχει σκηνοθετήσει θεατρικά έργα για το ραδιόφωνο στο Τρίτο Πρόγραμμα. Αυτή την περίοδο σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί στο «Υπόγειο» του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι σε κείμενο Μάρως Βαμβουνάκη, που παίζεται στο Θέατρο Βαφείο – Λάκης Καραλής.

Τελευταία ταινία που είδες και σου άρεσε;

Η ταινία που είδα τελευταία και μου άρεσε πολύ είναι η «Επίσημη συμμετοχή» του Μαριάνο Κον και Γκαστόν  Ντουπράτ με τους Αντώνιο Μπαντέρας ,Πενέλοπε Κρουζ και Όσκαρ Μαρτίνες. Μου άρεσε πολύ το θέμα της ταινίας και βέβαια η ανάπτυξη  του σεναρίου και τα πικάντικα σχόλια για τις δύο persones ηθοποιούς . Έναν σταρ του Ηollywood και έναν ριζοσπάστη θεατρικό ηθοποιό,  οι οποίοι  καλούνται να συμμετάσχουν στα γυρίσματα μια ταινίας.

Ποιο βιβλίο έχεις στο κομοδίνο σου

Στο κομοδίνο μου εδώ και πολύ καιρό βρίσκεται «Το Υπόγειο» του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι , όχι μόνο το πρωτότυπο αλλά και η θεατρική μεταφορά του έργου από τη Μάρω Βαμβουνάκη. Επίσης αρκετές αναλύσεις του έργου  και βιογραφίες του Ντοστογιέφσκι.

Τι θα έκανες αν δεν ήσουν …

… αυτός που είμαι?Ίσως λιγότερα λάθη, λιγότερη εργασιομανία, λιγότερη εμμονή για την λεπτομέρεια και την τελειότητα, περισσότερο ελεύθερο χρόνο, για βόλτες και ταξίδια.

Περιέγραψε μια στιγμή ευτυχίας

Μιά  στιγμή ευτυχίας θα μπορούσε να είναι ένα καλό φαΐ με έναν φίλο  με κουβεντούλα και κόκκινο κρασί , μία βόλτα στην παραλία μία ηλιόλουστή  μέρα ή ένα βιβλίο που δεν σου κάνει η καρδιά να το αφήσεις..

Τι φοβάσαι πιο πολύ;

Σαν άνθρωπος έχω πολλές φοβίες και όσο μεγαλώνω αυτές οι φοβίες εμπλουτίζονται όλο και περισσότερο. Από όλα όσα όμως φοβάμαι, αυτό που με φοβίζει περισσότερο είναι η αρρώστια και η ανημπόρια, αυτός είναι ο εφιάλτης μου.

Πότε λες ψέματα;

Δεν θα έλεγα ότι μου αρέσει αυτό καθ’ αυτό το ψέμα,  δεν νομίζω ότι ταιριάζει στο χαρακτήρα μου. Μερικές φορές πιάνω τον εαυτό μου να είναι περισσότερο ειλικρινής από ό,τι χρειάζεται και δυστυχώς αυτό δεν το αντέχουν όλοι οι άνθρωποι. Φυσικά υπάρχουν και τα κατά συνθήκη ψεύδη που είναι μερικές φορές αναπόφευκτο κακό.

Αν θα μπορούσες ν’ αλλάξεις κάτι στον εαυτό σου, τι θα ήταν

Αυτό που προσπαθώ να αλλάξω στον εαυτό μου και να διαχειριστώ, είναι να είμαι πιο ήρεμος στην καθημερινότητά μου. Να έχω μεγαλύτερη κυριαρχία στα πράγματα που με αγχώνουν και με εκνευρίζουν. Να υπάρχει ένας κενός χρόνος  κάθε φορά που κάτι θα προκύψει  για αυτοσυγκράτηση και διαχείριση της κατάστασης  και να μην αντιδρώ αντανακλαστικά.

Ποια είναι η χειρότερη μορφή δυστυχίας;

Η μικροπρέπεια, η μικροψυχία θεωρώ ότι είναι μία μορφή δυστυχίας. Να  μην διαθέτει δηλαδή κάποιος το ψυχικό σθένος να αναγνωρίσει κάτι που αξίζει την προσοχή και το σεβασμό του, όχι από άγνοια, αλλά από κακή πρόθεση, ζήλια η αίσθημα κατωτερότητας.

Σε ποια εποχή θα ήθελες να ζεις;

Νομίζω στην αρχαία Ελλάδα την εποχή του Πλάτωνα, γύρω στο 400 π.χ.

Ποιο είναι το motto σου;

Κάνε σήμερα αυτό που επιθυμείς και μην το αναβάλλεις για αύριο.

Αγαπημένος προορισμός;

Αγαπημένοι προορισμοί είναι πάρα πολλοί,  είτε  μέρη που έχω πάει, είτε  μέρη που θα ήθελα να επισκεφτώ. Θα επέλεγα όμως σαν μοναδικό προορισμό την Γαύδο ένα μέρος από αυτά  που έχω ήδη πάει και επισκέπτομαι τακτικά και αγαπώ πολύ . «Ο Παράδεισος επί της γης».

Το μεγαλύτερο ελάττωμα σου;

Θα έλεγα η ευπιστία. Η βαθιά πίστη μου ότι όλα ξεκινούν από το καλό . Δεν ξέρω αν είναι  πραγματικό ελάττωμα. Ίσος για κάποιους να θεωρείται  έτσι….

Αν είχες μπροστά σου τον θεό τί θα του έλεγες

Τον Θεό; Τι θα του έλεγα;  Χα χα χα! Νομίζω ότι στην προκειμένη περίπτωση θα είχα  πάρα πολλά να του πω αλλά δεν θα έλεγα πως είμαι από αυτούς που πιστεύουν στον  χριστιανικό θεό. Νομίζω πως θα του έλεγα  ότι δεν υπάρχει πραγματικά και ότι είναι μόνο μία ψευδαίσθηση της ελπίδας.

Αγαπημένη βόλτα στην πόλη

Ιστορικό κέντρο  Ψυρρή ,Μοναστηράκι, τα σοκάκια της Πλάκας…..

Τι ετοιμάζεις αυτόν τον καιρό και ποια είναι τα επόμενα σχέδια σου;

Σκηνοθετώ και ερμηνεύω τον Άνθρωπο του Υπογείου στο έργο «Το Υπόγειο» του Φιόντορ Ντοστογιέφσι, έχοντας ως εφόδιο σε αυτό το εγχείρημα την εξαιρετική θεατρική μεταφορά του έργου από τη Μάρω Βαμβουνάκη,  μαζί με την εξαίρετη συνάδελφο Φιλίππα Κουτούπα που ερμηνεύει το ρόλο της Λίζας, ρόλο κλειδί για την εξέλιξη του έργου. Η παράσταση παίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00 στο Θέατρο Βαφείο -Λάκης Καραλής στον Βοτανικό και η διάρκεια της θα είναι μέχρι τις 18 Μαρτίου.

Παράλληλα συμμετέχω σε δύο τηλεοπτικές σειρές εποχής, στη σειρά «Porto Leone στον δρόμο με τα κόκκινα φανάρια»,  η οποία θα κάνει πρεμιέρα το Μάρτιο στον Alpha  σε σκηνοθεσία Βασίλη Τσελεμέγκου και Γιώργου Κορδέλα και ταυτόχρονα κάνω γυρίσματα και στην τηλεοπτική  σειρά  «Δίπλα στο ποτάμι» η οποία θα κάνει πρεμιέρα  τον Σεπτέμβριο,  σε σκηνοθεσία Αντώνη Αγγελόπουλου και Μιχάλη Ρουμπή.

Όσον αφορά  τα μελλοντικά μου σχέδια  θα έλεγα ότι αυτή την περίοδο διαβάζω έργα για  την νέα  θεατρική παραγωγή της Δρώμενων Θέασις της εταιρίας  που μόλις δημιουργήσαμε με αφορμή την παράσταση  «Το Υπόγειο»,  ενώ παράλληλα είμαι σε πρόβες για την νέα ταινία του Δημήτρη Αθανίτη.