Υπάρχουν θεατρικές παραστάσεις που θα συνεχίσουν το θεατρικό τους ταξίδι στην Αθήνα και αυτό τον χειμώνα. Αν δεν μπόρεσες να τις δεις πέρυσι, έχεις τώρα την ευκαιρία να οργανώσεις τις επόμενες θεατρικές σου εξόδους και να δεις μερικές από τις πιο συζητημένες παραστάσεις της σεζόν.
«Η γυναίκα και ο ακροβάτης» του Μιχάλη Βιρβιδάκη
Σκηνοθεσία: Γιάννης Σκουρλέτης | θέατρο bijoux de kant hood | Παίζουν: Αμαλία Μουτούση, Θανάσης Δόβρης | Πρεμιέρα: 4 Οκτωβρίου. Παραστάσεις: έως 28 Οκτωβρίου
Μετά την εξαιρετικά επιτυχημένη πρώτη παρουσίαση της παράστασης του έργου του Μιχάλη Βιρβιδάκη «Η γυναίκα και ο ακροβάτης», η bijoux de kant ανακοινώνει ένα νέο κύκλο παραστάσεων τον Οκτώβριο στο Hood art space στο κέντρο της Αθήνας. Η bijoux de kant, πιστή στην σύγχρονη νεοελληνική δραματουργία, παρουσιάζει το θεατρικό έργο του Μιχάλη Βιρβιδάκη «Η γυναίκα και ο ακροβάτης». Μια υπερρεαλιστική ιστορία για τα μικρά θαύματα που ετοιμάζει ο καθένας μας κρυφά, πίσω από τα κλειστά παράθυρα των διαμερισμάτων. Μια παράσταση για την ιερή μανία της επιθυμίας.
Στο λιμάνι μιας επαρχιακής πόλης, σε μια σοφίτα, τα φώτα ανάβουν δειλά την ώρα του δειλινού. Εκεί κατοικεί η μοναχική Ουρανία. Ένας πλανόδιος ακροβάτης με το όνομα Θόδωρας της ζητά να χρησιμοποιήσει το παράθυρο του σπιτιού της που κοιτά στην πλατεία για μια επίδειξη πετάγματος με φτερά που κατασκευάζει ο ίδιος. Εκεί, το αλλόκοτο, η φαντασία και το όνειρο συναντούν τη βαθιά υπαρξιακή αγωνία του επικείμενου τέλους και η γνωριμία τους καταλήγει σε ένα ρεσιτάλ υπερρεαλισμού.
Η παράσταση είναι μια ποιητική και ζωγραφική αποτύπωση του ανορθολογικού μέρους του μυαλού που δεν εφησυχάζει παρά μόνο σκαρφίζεται διαρκώς παράδοξα τεχνάσματα για να διαφύγει από τη βίαιη μοναξιά της καθημερινότητας. Ένα υπερρεαλιστικό αφήγημα που εγκωμιάζει τον ασίγαστο πόθο του ατόμου για το υπερβατικό, την αέναη ανάγκη για ελευθερία. Σε ένα τοπίο όπου οι μύχιες σκέψεις έχουν στρεβλώσει την κανονική μορφή των πραγμάτων, σε αυτό το κρυφό σπίτι καταφύγιο, μια γυναίκα και ένας άνδρας οραματίζονται το ανέφικτο. Η παράσταση αφιερώνεται στη μνήμη του Μάνου Χατζιδάκι.
«LINDA» – Penelope Skinner
Σκηνοθεσία: Ελένη Σκότη | θέατρο Επί Κολωνώ | Παίζουν: Μυρτώ Αλικάκη, Άλκης Κούρκουλος (επί οθόνης), Μιχάλης Μαρκάτης, Νεφέλη Κουρή, Ηρώ Πεκτέση, Γιώργος Σαββίδης, Μαριέλα Δουμπού | Πρεμιέρα: 9 Οκτωβρίου
Λίγα λόγια για την παράσταση:
Η Ομάδα Νάμα, μετά τα συνεχόμενα sold out και τη θερμή ανταπόκριση κοινού και κριτικών, ανακοινώνει τη συνέχιση της παράστασης Linda της Penelope Skinner σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη, για δεύτερη χρονιά και με ανανεωμένο καστ, στο θέατρο Επί Κολωνώ από τις 8 Οκτωβρίου. Στο ρόλο της Linda η Μυρτώ Αλικάκη. Η «Linda» πρωτοπαρουσιάστηκε το 2015 στο Royal Court Theater του Λονδίνου και απέσπασε το βραβείο Berwin Lee ενώ επιλέχθηκε και ως υποψήφιο για το βραβείο Susan Smith Black burn. Η παράσταση επαναλήφθηκε με επιτυχία στη Νέα Υόρκη και σε πολλές άλλες θεατρικές σκηνές της Ευρώπης και της Αμερικής.
Για το έργο
«Βραβευμένη για τις δράσεις μου στην επιχείρηση χωρίς καν να έχω βγάλει πανεπιστήμιο. Μητέρα δύο παιδιών. Με έναν υπέροχο σύζυγο. Που ξέρω να αλλάζω λάστιχο, που έχω δικό μου σπίτι, που όλοι θαυμάζουν την μαγειρική μου και που μπορώ να φοράω το ίδιο νούμερο ρούχα όπως πριν από 15 χρόνια. Τα κατάφερα. Έφτασα πλέον στην κορυφή!». Λόγια της Λίντα Γουάιλντ, μίας πετυχημένης γυναίκας, που πιστεύει ότι έχει κατακτήσει την κορυφή και ότι αυτή θα της ανήκει στο διηνεκές. Κι όμως το έργο της Skinner δεν αποτελεί ένα successstory. Πρόκειται για την ιστορία της εκκωφαντικής πτώσης μιας σύγχρονης τραγικής ηρωίδας.
Η Skinner με γραφή αιχμηρή, με σατιρικό βρετανικό χιούμορ και με μια πλοκή με χαρακτηριστικά θρίλερ, δεν εστιάζει μόνο στις δυσκολίες μίας γυναίκας να πετύχει και να επιβιώσει. Στις δυσκολίες δηλαδή που ορθώνουν ο σεξισμός, τα ταμπού της ηλικίας, της ομορφιάς, της οικονομικής ανεξαρτησίας. Συνέθεσε ένα έργο που αφορά όλους όσοι προσπαθούν να ανταποκριθούν στις κοινωνικές επιταγές και να βρουν την «ευτυχία» μέσα σε μια αμείλικτη πραγματικότητα. Ένα σύμπαν όπου οι άνθρωποι αντιμετωπίζονται σαν εξαρτήματα μιας απάνθρωπης παραγωγικής διαδικασίας και όπου θα αντικατασταθούν όταν αρχίσουν να «παλιώνουν». Είναι μια κραυγή αγωνίας για τους ανθρώπους που μεγαλώνοντας γίνονται αόρατοι, χάνουν τη δύναμη της φωνής τους και συνειδητοποιούν τον χαμένο χρόνο αλλά και τη ματαιότητα της διαδρομής τους.
«Οι Δούλες» – Ζαν Ζενέ
|Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος | Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος | Παίζουν: Έλλη Ιγγλίζ, Ντίνος Παπαγεωργίου, Μυρτώ Ροζάκη | Πρεμιέρα: 1η Νοεμβρίου
Η παράσταση του έργου του Ζαν Ζενέ «Οι Δούλες» σε μετάφραση Δημήτρη Δημητριάδη και σκηνοθεσία Σάββα Στρούμπου, που παρουσιάστηκε από την ομάδα Σημείο Μηδέν με εξαιρετική επιτυχία κατά τους μήνες Μάρτιο και Απρίλιο, επιστρέφει το Φθινόπωρο στο «Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος». «Οι Δούλες» του Ζενέ είναι ένα από τα πιο «προκλητικά» θεατρικά κείμενα του 20ου αιώνα, ένα κείμενο που από την πρώτη του παράσταση το 1947 έως και σήμερα, αποτελεί ανοιχτό πεδίο συνεχούς έρευνας και ερμηνειών. Ο συγγραφέας στρέφει προς την κοινωνία, με τρόπο αμείλικτο, τον καθρέφτη των απωθημένων της. Η αποκάλυψη του δεν έχει δραματικά χαρακτηριστικά ούτε παρουσιάζει το δράμα των καταπιεσμένων. Το θέατρο του Ζενέ είναι θέατρο στο χείλος της Αβύσσου, καθώς αποκαλύπτει μορφές ζωής που η κοινωνία των «κανονικών» επιμένει να καταπιέζει, να οδηγεί στην παρακμή ή και στην καταστροφή, καταστρέφοντας ταυτόχρονα την ίδια τη ζωή επί της γης. Τι θα γινόταν, όμως, αν οι απόκληροι της κοινωνίας διεκδικούσαν τη φωνή τους επί της σκηνής και εντός της ζωής; Αυτό είναι το θεμελιώδες ερώτημα στο θέατρο/κόσμο του Ζενέ!
«ΕΝΤΟΛΗ», Διδώ Σωτηρίου
Σκηνοθεσία: Νάντια Δαλκυριάδου | Θέατρο Nous | Παίζουν: Ξένια Αλεξίου, Ειρήνη Αμπουμόγλι, Άρης Μπαταγιάννης, Σταύρος Μόσχης, Ήρα Ρόκου/Δώρα Χάγιου (διπλή διανομή), Δημήτρης Χατζημιχαηλίδης | Πρεμιέρα: 8 Νοεμβρίου
Λίγα λόγια για την παράσταση
Η «Εντολή», μια παράσταση που άφησε έντονο αποτύπωμα κατά την περασμένη χειμερινή καλλιτεχνική περίοδο και έφερε στο προσκήνιο συζητήσεις γύρω από την ιστορία και την πολιτική, επιστρέφει από 8 Νοεμβρίου στη σκηνή του θεάτρου Nous. Τη σκηνοθεσία και τη θεατρική διασκευή του εμβληματικού έργου της σπουδαίας Διδώς Σωτηρίου υπογράφει η Νάντια Δαλκυριάδου. Το βιβλίο της Διδώς Σωτηρίου βασίζεται σε αυτοβιογραφικό υλικό και έχει ως κεντρικό θέμα τη σύλληψη, τις δύο δίκες και την εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη με την κατηγορία της κατασκοπείας. H ιστορία ξεκινά όταν η Διδώ Σωτηρίου μέσα σε συνθήκες παρανομίας έρχεται σε επαφή με τον Μπελογιάννη με τον οποίο διατηρεί σχέση η αδερφή της Έλλη Παππά. Γρήγορα όμως η Διδώ Σωτηρίου παραμερίζει τη μυθιστορηματική αφήγηση και προχωράει στην δημοσιογραφική κάλυψη της δίκης, με πρακτικά, επιστολές και άρθρα εφημερίδων της εποχής. Έξι αυτόπτες μάρτυρες της ιστορίας μας μεταφέρουν από τις ανέμελες κουβέντες και τις πολιτικές διαφωνίες ως τις υπόγειες φυλακές, τους δρόμους της Αθήνας, τις αίθουσες δικαστηρίων και τις εκτελέσεις. 250.000 γραπτά μηνύματα, τηλεγραφήματα και επιστολές, μέσα σε μια εβδομάδα απ’ όλο τον κόσμο για να αποτραπεί η εκτέλεση του “ανθρώπου με το γαρύφαλλο”. Του ανθρώπου που “δεν θυσίασε τίποτα από την τιμή και την ελπίδα μας για ένα αύριο φωτεινό. Χαμογελούσε…”.
