Κάθε μέρα, το Black Book σας ταξιδεύει πίσω στο χρόνο για να ξαναζήσετε τις σημαντικότερες στιγμές στην ιστορία του τένις. Στις 27 Μαΐου 2016, ο Ραφαέλ Ναδάλ προκάλεσε έκπληξη καλώντας σε συνέντευξη Τύπου για να κάνει μια ανακοίνωση που προκάλεσε αναταραχή στον κόσμο του τένις.
Τι συνέβη εκείνη την ημέρα;
Στις 27 Μαΐου 2016, ο Ραφαέλ Ναδάλ, o τότε εννέα φορές πρωταθλητής του Ρολάν Γκαρός, εγκατέλειψε το αγαπημένο του τουρνουά λίγο πριν τον αγώνα του τρίτου γύρου εναντίον του συμπατριώτη του Μαρσέλ Γκρανόλερς. Αυτή η ανακοίνωση, που ήταν εντελώς απροσδόκητη, προκάλεσε μεγάλη αναταραχή στον κόσμο του τένις. Ακόμα και αν ο Ναδάλ είχε δυσκολίες, το ρεκόρ του στο χώμα και ειδικά στο Γαλλικό Όπεν τον έκανε ένα από τα μεγάλα φαβορί του τουρνουά.
Η κυριαρχία του Ραφαέλ Ναδάλ
Το 2016, ο Ραφαέλ Ναδάλ, ο βασιλιάς του χωμάτινου γηπέδου, δεν έφτασε στο Ρολάν Γκαρός στην καλύτερη του φόρμα. Στην πραγματικότητα, ο εννέα φορές πρωταθλητής του Γαλλικού Όπεν αντιμετώπιζε δυσκολίες τις δύο τελευταίες σεζόν, από την τελευταία του κατάκτηση του Grand Slam, στο Παρίσι το 2014. Η ήττα του στο Wimbledon το 2014 από τον Νικ Κύργιος (7-6, 5-7, 7-6, 6-3), καθώς και η ήττα από τον Τόμας Μπερντιχ στα προημιτελικά του Australian Open του 2015, δεν ήταν κάτι που δεν μπορούσε να διαχειριστεί ο Ισπανός. Δεν ήταν οι πρώτες ήττες του σε σκληρή επιφάνεια. Αλλά το 2015, κάτι παράξενο συνέβη: ο Ναδάλ άρχισε να χάνει στο χώμα.
Όλα ξεκίνησαν τον Φεβρουάριο στο Ρίο ντε Τζανέιρο, όπου ηττήθηκε (1-6, 6-2, 7-5) στους ημιτελικούς από τον Φάμπιο Φονίνι, τον οποίο είχε νικήσει στις τέσσερις προηγούμενες αναμετρήσεις τους. Την άνοιξη, ο Νόβακ Τζόκοβιτς τον νίκησε άνετα στους ημιτελικούς του Μόντε Κάρλο (6-3, 6-3), και στη συνέχεια ο Φονίνι τον νίκησε για δεύτερη φορά στους 16 της Βαρκελώνης (6-4, 7-6). Στον τελικό του Mutua Madrid Open, ηττήθηκε με 6-2, 6-3 από τον Άντι Μάρεϊ, ο οποίος δεν τον είχε νικήσει ποτέ στο χώμα. Ο Ναδάλ, τότε Νο 7 στον κόσμο, κατάφερε να προκριθεί σε έναν πολυαναμενόμενο αγώνα εναντίον του Τζόκοβιτς στους προημιτελικούς του Roland-Garros. Όχι μόνο έχασε από τον Σέρβο για πρώτη φορά στο Roland-Garros, αλλά έχασε σε straight sets (7-5, 6-3, 6-1) και φάνηκε σχεδόν αδύναμος στο γήπεδο.
Τα πράγματα δεν βελτιώθηκαν για τον Ισπανό στο δεύτερο μισό της χρονιάς, με μια απογοητευτική ήττα στον δεύτερο γύρο του Wimbledon από τον Ντάστιν Μπράουν και μια τρίτη ήττα από τον Φονίνι στο US Open στον τρίτο γύρο. Για πρώτη φορά από το 2004, ο Ναδάλ τελείωσε τη σεζόν χωρίς Grand Slam ή ακόμη και τίτλο ATP Masters 1000. Στις αρχές του 2016, ο Ράφα δεν είχε καλύτερα αποτελέσματα και ο κόσμος του τένις άρχισε να μιλάει για πιθανή παρακμή του. Το φορχαντ του ήταν αδύναμο και δεν ήταν τόσο αποτελεσματικό, αναγκάζοντάς τον να αμυνθεί με τρόπο που δεν μπορούσε να κάνει τόσο καλά όσο στα πρώτα του χρόνια. Η μεγαλύτερη αλλαγή όμως ήταν ότι τώρα έχανε αρκετούς αγώνες με μικρή διαφορά και φαινόταν να έχει χάσει μέρος της ψυχολογικής του υπεροχής.
Στον τελικό της Ντόχα, ο Τζόκοβιτς τον νίκησε εύκολα με 6-1, 6-2. Στο Αυστραλιανό Όπεν, έχασε στον πρώτο γύρο σε πέντε σετ από τον Φερνάντο Βερντάσκο, τον οποίο είχε νικήσει 14 φορές στις 16 προηγούμενες αναμετρήσεις τους. Στο Ρίο ντε Τζανέιρο, στο χώμα, έχασε στον τελικό από τον Πάμπλο Κουέβας, που ήταν 45ος στην κατάταξη (6-7, 7-6, 6-4). Ο Ναδάλ πλέον, δεν ήταν το τέρας στο γήπεδο που ήταν παλιά και οι αντίπαλοί του πίστευαν πλέον στις πιθανότητές τους. Αν και είχε δηλώσει ότι υπέφερε για εβδομάδες, δεν είχε δείξει σημάδια πόνου στους πρώτους αγώνες του, δεν είχαμε ακούσει φήμες, κανείς δεν το είχε καταλάβει.
Όταν ήρθε η άνοιξη, ο αριστερόχειρας τενίστας φάνηκε να ανακτά την αυτοπεποίθησή του στο Μόντε Κάρλο, νικώντας τον Γκάελ Μονφίλς σε έναν υπέροχο τελικό (7-5, 5-7, 6-0). Παρόλο που δεν κατέκτησε τον τίτλο στη Μαδρίτη (έχασε στον ημιτελικό από τον Μάρεϊ, 7-5, 6-4) ούτε στη Ρώμη (έχασε από τον Τζόκοβιτς, 7-5 7-6), όπως έκανε στα χρόνια της ακμής του, το παιχνίδι του ήταν πιο επιθετικό και φαινόταν ότι σιγά-σιγά επέστρεφε στον παλιό του εαυτό, ακριβώς την περίοδο που είχε μεγαλύτερη σημασία, στο τουρνουά του Roland Garros. Τα δύο πρώτα του ματς στο Roland-Garros ήταν σαν προειδοποίηση. Ο Sam Groth και ο Facundo Bagnis απέσπασαν από τον Ναδάλ συνολικά μόνο έξι games : ο Ράφα είχε επιστρέψει! Ενάντια στον Αυστραλό, τον οποίο νίκησε με 6-1, 6-1, 6-1, ο Βασιλιάς στο χωμάτινο χάρισε στους οπαδούς του ακόμη και ένα «tweener» passing shot. Ήταν τόσο εντυπωσιακός που, ακόμη και αν ο επόμενος αντίπαλός του, ήταν ο Γκρανόλλερς, όλοι ανυπομονούσαν ήδη για τον αγώνα του τέταρτου γύρου το Σάββατο εναντίον του Ντομίνικ Τιμ.
Όμως την Παρασκευή 27 Μαΐου 2016, ο Ραφαέλ Ναδάλ καλούσε τους δημοσιογράφους εκτάκτως σε μια συνέντευξη Τύπου. Όλοι σκέφτηκαν ότι για μια τέτοια επείγουσα κλήση η είδηση δεν μπορούσε να είναι καλή. Όταν η συνέντευξη Τύπου τελείωσε, το Roland-Garros είχε χάσει τον εννέα φορές πρωταθλητή του, ο οποίος ήταν ο μόνος ικανός να αμφισβητήσει το μεγάλο φαβορί, τον Νόβακ Τζόκοβιτς. Όλο το Roland-Garros ήταν σε κατάσταση σοκ, όπως επιβεβαίωσε ο Thibault Venturino, ένας συμπαίκτης του Nadal στο Roland-Garros εκείνη τη χρονιά, ο οποίος είχε προπονηθεί μαζί του τις προηγούμενες ημέρες.
«Δεν φαινόταν με κανέναν τρόπο ότι πονούσε. Χτυπούσε την μπάλα με την ίδια δύναμη όπως πάντα και δεν φαινόταν ιδιαίτερα νευρικός ή ανήσυχος», είπε. «Όταν άκουσα τα νέα, στην αρχή νόμιζα ότι ήταν αστείο, μετά σοκαρίστηκα. Για μένα ήταν απρόβλεπτο, φαινόταν τόσο δυνατός και σίγουρος. Μετά έβαλα τα χέρια στο κεφάλι και γέλασα, σκέφτηκα ότι ίσως στην προπόνηση τον ζόρισα και τον είχα τραυματίσει».
Για πρώτη φορά στην καριέρα του, ο Ναδάλ έχασε χωρίς καν να πατήσει στο γήπεδο σε ένα τουρνουά Grand Slam. Απουσία του, ο Τζόκοβιτς νίκησε τον Άντι Μάρεϊ σε πέντε σετ στον τελικό και κατέκτησε τελικά τον τίτλο του Roland-Garros.
Τι ακολούθησε για τον Ναδάλ
Μετά την αποχώρησή του από το Roland-Garros, ο Ράφα αποσύρθηκε και από το Wimbledon. Συνέχισε να αγωνίζεται στο δεύτερο μισό του 2016, τουλάχιστον σύμφωνα με τα υψηλά του πρότυπα. Νικημένος από τον Λούκας Πουίλ στον τέταρτο γύρο του US Open σε πέντε σετ (6-1, 2-6, 6-4, 3-6, 7-6), δεν κατάφερε να κατακτήσει τίτλο σε σκληρή επιφάνεια εκείνη τη χρονιά και το αποκορύφωμα της σεζόν ήταν το χρυσό μετάλλιο στο διπλό των Ολυμπιακών Αγώνων του Ρίο, μαζί με τον Μαρκ Λόπεζ. Ολοκλήρωσε τη χρονιά στην 9η θέση της παγκόσμιας κατάταξης, την χαμηλότερη θέση του από το 2004.
Στις 27 Μαΐου 2016, ανακοινώνοντας την αποχώρησή του, ο Ραφαέλ Ναδάλ είχε δηλώσει: «Νιώθω ότι έχω το κίνητρο και την κατάλληλη ενέργεια για να επιστρέψω στο Roland-Garros τα επόμενα δύο χρόνια, είναι ένα τουρνουά που αγαπώ πολύ».
Πράγματι, επέστρεψε το 2017, σε εντελώς διαφορετική κατάσταση. Μετά από μια ήττα στον τελικό με 5 σετ (6-4, 3-6, 6-1, 3-6, 6-3) στο Melbourne Park από τον Roger Federer, κατέκτησε τους τίτλους Masters 1000 στο Μόντε Κάρλο και τη Μαδρίτη, φτάνοντας στο Παρίσι και πάλι ως φαβορί. Όχι μόνο θα ανακτούσε το στέμμα του, αλλά θα πετύχαινε και το απίστευτο «decima» (νικώντας στο τουρνουά για 10η φορά), χωρίς να χάσει ούτε ένα σετ, χάνοντας μόνο 35 games σε επτά αγώνες και νικώντας τον Σταν Βαβρίνκα στον τελικό με 6-2, 6-3, 6-1. Δεν θα γινόταν πλέον λόγος για παρακμή.
Επιστρέφοντας στο παιχνίδι, ο Ταύρος από το Μανακόρ ανέβηκε ξανά στην πρώτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης τον Αύγουστο και θα κατακτούσε τον τρίτο τίτλο του στο US Open το 2017 και τον τέταρτο το 2019. Μετά τη συνέντευξη Τύπου του 2016, ο Nadal κέρδισε στο Roland-Garros το 2017, το 2018, το 2019, το 2020 και το 2022, κατακτώντας το εκπληκτικό ρεκόρ των 14 τίτλων στο Γαλλικό Όπεν.
Το 2023, ο Nadal θα αποσυρθεί για άλλη μια φορά από το τουρνουά, αυτή τη φορά λίγες μέρες πριν την κλήρωση, καθώς ανάρρωνε από τους τραυματισμούς που τον είχαν κρατήσει εκτός αγωνιστικών χώρων από το Australian Open τον Ιανουάριο του 2023.
