Η «Σπασμένη Φλέβα» του Γιάννη Οικονομίδη και οι πολλαπλές μορφές της

Κάθε νέα ταινία του Γιάννη Οικονομίδη είναι ένα πολυαναμενόμενο κινηματογραφικό γεγονός. Στις 27 Νοεμβρίου κάνει πρεμιέρα στις αίθουσες η «Σπασμένη Φλέβα», πέντε χρόνια μετά την «Μπαλάντα της Τρύπιας Καρδιάς». Ήδη όμως κυκλοφορεί το λεύκωμα Project Φλέβα σε αποκλειστική διάθεση από το βιβλιοπωλείο ΜΠΕΡΛΙΝ στα Άνω Πετράλωνα ενώ το Σάββατο 15 Νοεμβρίου θα πραγματοποιηθούν στο Match Point τα εγκαίνια της ομότιτλης φωτογραφικής έκθεσης της Άννας Μαρίας Χατζηστεφάνου και η παρουσίαση του βιβλίου. Συνομιλήσαμε με την ηθοποιό Μπέτυ Αρβανίτη, τη φωτογράφο Άννα Μαρία Χατζηστεφάνου και την εκδότρια-βιβλιοπώλισσα Κική Βασσάλου που μιλούν για τη δική τους εμπλοκή στο σύμπαν της «Σπασμένης Φλέβας».

Μπέτυ Αρβανίτη: Αυτή η πρώτη φορά που συνεργάστηκα με τον Γιάννη Οικονομίδη ήταν για εμένα μια έκπληξη. Μου ζητήθηκε μια προσέγγιση του ρόλου σε πολύ προσωπικό επίπεδο. Πάντα προσεγγίζεις τους ρόλους μέσα από σένα, εδώ, όμως, υπήρχε κάτι πιο βαθιά προσωπικό. Μια άλλου είδους έκθεση που είχε φοβερό ενδιαφέρον για εμένα, δεδομένου ότι ύστερα από τόσες εμπειρίες μου ζητήθηκε κάτι καινούργιο. Στον καθρέφτη λοιπόν, βλέπω εμένα, τον εαυτό μου αλλιώς. Κάτω από άλλες συνθήκες, αλλά όντας εγώ. Προσπαθούσα να βρω τα στοιχεία που θα βοηθούσαν αυτήν την προσέγγιση. Έτσι, όταν γύριζα πια σπίτι ήμουν εγώ, συν μια καινούργια εμπειρία. Αυτό γίνεται πάντα μέσα από έναν ρόλο· διευρύνεται και πλουτίζει κανείς. Και όσο πιο αληθινή είναι η εμπειρία τόσο πιο σημαντική είναι. Όμως για να συμβούν αυτά, πρέπει να υπάρχει μια βαθιά εμπιστοσύνη μεταξύ σκηνοθέτη και ηθοποιού. Δεν είναι τόσο εύκολο να εκτεθείς τόσο, χωρίς αυτήν την εμπιστοσύνη. Το ίδιο ισχύει και με τους άλλους συντελεστές. Μαζί χτίζεις τον ρόλο.

Ο μακιγιέρ, στη συγκεκριμένη ταινία ο Γιάννης Παμούκης, θεωρώ ότι ήταν ιδανικός συνεργάτης για να φτιάξουμε την εικόνα που θα βοηθούσε τον ρόλο. Θα τον έκανε αληθινό και θα έπειθε και εμένα και, ελπίζω, τους θεατές. Εκεί κι αν παίζει ρόλο η εμπιστοσύνη. Υπήρξα ιδιαίτερα τυχερή που είχα αυτούς τους συγκεκριμένους συνεργάτες και εννοώ όλους: από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο.

Άννα Μαρία Χατζηστεφάνου: Έχουμε παρελθόν με τον Γιάννη Οικονομίδη. Έχουμε δουλέψει μαζί και στο «Μικρό Ψάρι» και στη «Μπαλάντα της Τρύπιας Καρδιάς». Η διαφορά είναι ότι στη Μπαλάντα η δουλειά μου ήταν πιο προσωπική καθώς δεν είχε τόσο άμεση σχέση με την ταινία αλλά με τα πραγματικά εγκλήματα που έχουν γίνει στην ίδια περιοχή που έγιναν τα γυρίσματα. Όταν συνεργαστήκαμε στο «Μικρό Ψάρι» η δουλειά μου είχε να κάνει με τους χώρους της ταινίας και τους ηθοποιούς κάτι που κάνω και στο Project Φλέβα εστιάζοντας στους ηθοποιούς και στους χώρους της «Σπασμένης Φλέβας».

Στο Project Φλέβα η έκθεση οργανώνεται σε τρεις θεματικές ενότητες: Ο καθρέφτης ή alter ego, Ιστορίες μιας σπασμένης φλέβας ή work in progress και Ένα κάποιο βλέμμα ή pose. Αυτό έχει να κάνει με τον χώρο μέσα στον οποίο φωτογράφισα τους ηθοποιούς. Στην πρώτη ενότητα φωτογράφισα τους ηθοποιούς να έχουν μια συνομιλία με τον εαυτό τους μπροστά στον καθρέφτη της αίθουσας χορού μιας δραματικής σχολής. Η δεύτερα σειρά πορτρέτων τραβήχτηκε λίγο πριν το γύρισμα και έχει κάπως περισσότερη σχέση με τον ρόλο που καλούνταν να υποδυθούν στην ταινία γιατί είναι στη διαδικασία του μακιγιάζ και του χτενίσματος. Στην τρίτη ενότητα είναι οι φωτογραφίες που τράβηξα στα σπίτια τους, όταν πια οι ηθοποιοί είναι «μακριά» από την ταινία και εκεί είναι περισσότερο ο εαυτός τους και η καθημερινότητά τους. Στην έκθεση θα υπάρχουν και μερικές φωτογραφίες από το σετ εκεί δηλαδή που γίνεται η προετοιμασία των ηθοποιών και θα παρουσιαστούν και κάποιες έγχρωμες ενώ στο βιβλίο είναι όλες ασπρόμαυρες εκτός κάποιων φωτογραφιών που δεν είναι δικές μου αλλά αποτελούν σκηνές από την ταινία.

Κική Βασσάλου: Όλα ξεκίνησαν από τον Αδέσποτο Αθηνών, την αυτοοργανωμένη ακαδημία ποδοσφαίρου, όπου και γνωριστήκαμε με τον Γιάννη Οικονομίδη ως γονείς επίδοξων νεαρών ποδοσφαιριστών. Η γνωριμία μας στην κερκίδα γρήγορα εξελίχθηκε σε μια ωραία παρέα (είναι και κάμποσες άλλες και άλλοι μέσα στο κόλπο) και – γιατί όχι – σε φιλία και η συνέχεια της ιστορίας θέλει τις κάποιες ωραίες φιλίες να εξελίσσονται και σε πολύ ωραίες συνεργασίες. Νέα βιβλιοπώλισσα εγώ όταν ξεκίνησαν οι πρώτες κουβέντες με τη φωτογράφο Άννα Μαρία Χατζηστεφάνου – επίσης καλή φίλη του Οικονομίδη – και τον ίδιο, και με τους δυο τους πολύ υποστηρικτικούς στην ιδέα μιας έκδοσης που θα συνδέεται με την ταινία αλλά θα είναι και ανεξαρτητη και αντί να γίνει από έναν αλλο εκδοτικό οίκο να γίνει από εμάς.

Κάπως έτσι αυθόρμητα, όπως γίνονται όλα, όπως δημιουργήθηκε και το ίδιο το βιβλιοπωλείο, γεννήθηκε και η πρώτη έκδοση με την υπογραφή ΜΠΕΡΛΙΝ. Η ιδέα της φωτογράφισης των ηθοποιών σε τρεις διαδοχικές φάσεις, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την ταινία ανήκει αποκλειστικά στην Άννα και είναι πολύ πολύ ενδιαφέρουσα, όπως και το αποτέλεσμα που θα δείτε. Δεν χρειάζεται να μπω στις λεπτομέρειες των συζητήσεων που κάναμε ξανά και ξανά στα Εξάρχεια, μέχρι να καταλήξουμε σε όλα -εδώ να προσθέσω και τη σημαντική συνεισφορά του Δημήτρη Κόττα που σχεδίασε το βιβλίο και συμπλήρωσε το καρρέ-, θα πω μόνο πόσο φοβερό είναι το συναίσθημα μόλις μπαίνεις στο τυπογραφείο με ένα δικό σου βιβλίο, πόσο συναρπαστική είναι η εκτύπωση των πρώτων σελίδων, όπως και η παραλαβή των ολοκληρωμένων πια βιβλίων.

Αυτό το βιβλίο, λοιπόν, προέκυψε από μια πολύ καλή παρέα και από μια πολύ ωραία ιδέα. Κάπως έτσι θα προκύψουν, αν προκύψουν, και τα επόμενα βιβλία-εκδόσεις ΜΠΕΡΛΙΝ. Προς το παρόν ας χαρούμε αυτό, με πρώτο ραντεβού όλων των συντελεστών και των φίλων μας το ερχόμενο Σάββατο στις 15 Νοεμβίου στο MatchPoint στη Βικτώρια, από τις 6 το απόγευμα και όσο πάει (αν και λέμε μέχρις τις 10 μ.μ.). Την ίδια μέρα θα έχουμε τα εγκαίνια της έκθεσης φωτογραφίας της Άννας Μαρίας Χατζηστεφάνου «Project Φλέβα. Παράλληλες Φωτογραφικές Διαδρομές», με περισσότερο υλικό από αυτό του βιβλίου. Σας περιμένουμε!