Η Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2025, θα μπορούσε να ήταν εξόχως σημαντική για την τραγουδοποιό, performer και μουσικό παιδαγωγό Lia Hide. Ως γνωστόν με το πρώτο της ελληνόφωνο άλμπουμ «Aristophobia Nervosa», ήταν προτεινόμενη για τις υποψηφιότητες στα εφετινά 68α Grammy που θα απονεμηθούν την 1η Φεβρουαρίου 2026, στο Crypto.com Arena, στο Λος Αντζελες. Το άλμπουμ, πέρασε την ακροαματική διαδικασία της κατηγορίας, Spoken Word, αλλά τελικά δεν αποτελεί μέρος των υποψηφιοτήτων, που ανακοινώθηκαν την Παρασκευή. Μικρό το κακό. Το άλμπουμ της, ακούστηκε πέρασε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και αυτό της δίνει την απαραίτητη δύναμη να συνεχίσει. Όχι ότι χρειάζεται τα παράσημα των ΗΠΑ, αλλά κανείς δεν είπε ποτέ όχι σε αυτά.
Η Lia Hide, μίλησε στο BLACK BOOK, για την ίδια την σχέση της με την μουσική και τον κόσμο που την περιβάλλει τα Grammy και φυσικά την τελευταία της δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Aristophobia Nervosa». Μπορείτε να αναζητήσετε τις ρίζες της στην avant-pop και την dark pop, ενώ στο «Aristophobia Nervosa», αναμειγνύει dark pop, fusion και post-rock. Τολμηρό ταξίδι για τολμηρούς… συνοδοιπόρους. Με πέντε αγγλόφωνα άλμπουμ, μουσική για τον χορό και το θέατρο, αλλεπάλληλες περιοδείες στην Ευρώπη και εμφανίσεις στην Αμερική αλλά στην Κίνα, η Lia Hide έχει να πει και να δώσει πολλά. Παράλληλα έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως οι Κ. Βήτα, Die Krups, Kadebostany, Kovacs, Front242, the March Violets, Blak Uhuru, Karen, Souza, Ida Nielsen, Zola Jesus, Tricky, ενώ το «Aristophobia Nervosa», κυκλοφορεί σε συνεργασία με το Institute for Experimental Arts.
Στην συνέντευξή της η Lia Hide, μιλά για τη μουσική, την αριστεία, την επιβίωση στην Ελλάδα και το νέο της άλμπουμ «Aristophobia Nervosa». Μας εξηγεί με τρόπο άμεσο, ειλικρινή, ποια είναι και τι κάνει. Δημοσιεύουμε την περίληψη της συνέντευξης που μας έδωσε, για να σας «προκαλέσουμε», ώστε να την απολαύσετε στο video. Όπως σημειώνει είναι «τραγουδοποιός, συνθέτρια, παραγωγός, booking & tour agent, DIY video editor, μαγείρισσα κατά χόμπι, φίλη καλή, και καθηγήτρια μουσικής. Διδάσκω τραγούδι, μουσικά σύνολα και ιστορία ειδών μουσικής. Συνήθως είμαι χαρούμενη, αλλά κατά βάθος αρκετά λυπημένη. Είμαι μια καλλιτέχνιδα που ζει στην Αθήνα, ελπίζοντας κάθε μέρα πως αύριο τα πράγματα θα είναι λίγο καλύτερα.»
Ποιο είναι το φαγητό που σας παρηγορεί, ούσα μαγείρισσα κατά χόμπι
«Όταν θέλω να πάνε όλα καλύτερα, μαγειρεύω πρασόπιτα. Αν θέλω απλώς να νιώσω αγάπη, ζητάω την κοτόσουπα της μαμάς μου. Αν ποτέ ανακοινωθεί υποψηφιότητά μου στα Grammy, θα το γιορτάσω με σούσι»
Είστε «προτεινόμενη για υποψηφιότητα» στα Grammy. Τι σημαίνει αυτό;
«Η Ακαδημία των Grammy είναι ένας θεσμός των μουσικών επαγγελματιών της Αμερικής. Τα μέλη προτείνουν έργα που πληρούν συγκεκριμένα καλλιτεχνικά και τεχνικά κριτήρια. Αν εγκριθούν, περνούν σε ψηφοφορία. Εμείς πληρούσαμε τις προϋποθέσεις και βρεθήκαμε στη φάση της προτεινόμενης υποψηφιότητας στην κατηγορία Spoken Word Poetry.»
Μιλήστε μας για το άλμπουμ «Aristophobia Nervosa».
«Κυκλοφόρησε τον Απρίλη, με την υποστήριξη του Ινστιτούτου Πνευματικών Τεχνών. Από τον Νοέμβρη 2025 θα κυκλοφορεί και σε βινύλιο από την Econ Records Αυστρίας. Ο τίτλος είναι αγγλικός, αλλά οι στίχοι ελληνικοί, γιατί μετά από χρόνια περιοδειών κατάλαβα ότι ο κόσμος έξω περιμένει από μας να τραγουδάμε και στη γλώσσα μας.»
Πώς γεννήθηκε;
«Η “Αριστοφοβία Νερβόζα” γεννήθηκε όταν η λέξη αριστεία άρχισε να χρησιμοποιείται καταχρηστικά. Ένιωσα να με πιάνει φοβία απέναντί της. Έτσι προέκυψε ο τίτλος — μια ειρωνική “πάθηση”.»
Έχει πολιτική διάσταση ο δίσκος;
« Έχει, με την ευρεία έννοια. Μιλά για την επιβίωση μιας γυναίκας καλλιτέχνιδας στην Ελλάδα. Όταν ζεις εδώ, δεν μπορείς να μην είσαι πολιτικός άνθρωπος. Δεν μου αρέσει όμως να με «χρωματίζουν». Ο δίσκος είναι προϊόν θυμού, αλλά και ελπίδας.»
Πώς ξεκίνησε η σχέση σας με τη μουσική;
«Από μικρή ήμουν στη χορωδία του σχολείου, στις μπάντες, στις διοργανώσεις. Μετά ήρθαν οι παρέες της Κυψέλης, οι πρώτες μπάντες στα ’90s. Το 2004 άρχισα την ηλεκτρονική μου πορεία με τον Δημήτρη Κριτικό, και το 2013 κυκλοφόρησα τον πρώτο μου σόλο δίσκο με την EMI. Από το 2017 συνεχίζω ανεξάρτητα.»
Ποιες οι επιρροές σας;
«Από Μάνο Χατζιδάκι και Τσιτσάνη, μέχρι Nine Inch Nails, Faith No More και Μορικόνε. Επίσης, πολύ κλασική μουσική, κινηματογραφική, και ναι — ακόμη και pop των ’80s!»
Αν η μουσική είναι ταξίδι;
«Τότε εγώ είμαι στον Τιτανικό και ζω τη Μέρα της Μαρμότας. Ξέρω ότι θα βυθιστεί, αλλά συνεχίζω να παίζω.»
Τι πραγματεύεται το άλμπουμ σας;
«Είναι ένα προσωπικό ημερολόγιο. Ξεκινά με την “Επιλεκτική Αμνησία”, που μιλά για ένα παιδικό τραύμα σε μουσικό περιβάλλον. Συνεχίζει με τη μάχη μιας γυναίκας να σταθεί στα πόδια της και τελειώνει με μια ερωτική απογοήτευση που γίνεται μάθημα. Είναι ένας δίσκος για την αντοχή.»
Ποια είναι τα επόμενά σας σχέδια;
«Να παίξουμε τον δίσκο ζωντανά όσο περισσότερο γίνεται, να βγάλουμε το βίντεο της “Επιλεκτικής Αμνησίας”, και να ολοκληρώσουμε τον επόμενο δίσκο που ήδη ετοιμάζουμε.»
Photo-video: Παναγιώτης Γιαννούτσος / taphteam
Ευχαριστούμε τον Διευθυντή του ξενοδοχείου Moxy Athens City, κ. Θοδωρή Δελούση καθώς και την κυρία Μελίτα Μουλιώτα, Marketing Executive | SWOT Hospitality για τη φιλοξενία της παραγωγής.
