«Είμαστε συντετριμμένοι που η ένδοξη Roberta Flack πέθανε σήμερα (σ.σ. Δευτέρα) το πρωί, 24 Φεβρουαρίου 2025», ανέφερε σε δήλωσή του, εκπρόσωπό της. «Πέθανε ειρηνικά περιτριγυρισμένη από την οικογένειά της. Η Roberta. έσπασε τα όρια και τα ρεκόρ». Με αυτή την λιτή ανακοίνωση έγινε γνωστός μίας από τις πλέον σαγηνευτικές φωνές της μουσικής ιστορίας. Ανεξαρτήτου είδους και στιλ. Με την παρουσία της, την ευελιξία της στην ερμηνεία της αλλά και ο τρόπος που ερμήνευε τα τραγούδια – αγάπης, θεωρείται ευρέως ένας από τους κορυφαίους καλλιτέχνες της soul και της R&B, ποτέ.
H Flack γεννήθηκε το 1937 στο Black Mountain της Βόρειας Καρολίνας από γονείς μουσικούς. Η μητέρα της Irene ήταν οργανίστρια εκκλησιαστικής χορωδίας, που σημαίνει ότι h Flack μυήθηκε στη θρησκευτική και κλασική μουσική από νωρίς. Άρχισε να παίζει πιάνο σε ηλικία εννέα ετών και στα 15 της έγινε δεκτή στο Πανεπιστήμιο Howard για να σπουδάσει μουσική με υποτροφία. Από τις νεότερες μαθήτριες που έγιναν αποδεκτές στην ιστορία του σχολείου. Στα 19 της χρόνια η απόφοιτος Χάουαρντ φιλοδοξούσε να γίνει τραγουδιστής όπερας, πριν αναλάβει μια θέση διδασκαλίας στη Βόρεια Καρολίνα. Παράλληλα με το εκπαιδευτικό της έργο άρχισε να παίζει σε νυχτερινά κέντρα τα Σαββατοκύριακα, «υφαίνοντας» στοιχεία κλασικής, μπλουζ, λαϊκής, Motown και ποπ. Η αγάπη της στην μουσική και το τραγούδι την οδήγησε, να εγκαταλείψει οριστικά τη διδασκαλία.
Την έχασε η εκπαίδευση την κέρδισε η μουσική. Η Roberta Cleopatra Flack, βρέθηκε στην κορυφή των charts του Billboard με τα Νο. 1 σινγκλ «The First Time Ever I Saw Your Face», «Killing Me Softly with His Song» και «Feel Like Makin’ Love». Επηρέασε το υποείδος της σύγχρονης R&B που ονομάζεται quiet storm (εκτελείται σε ένα απαλό, ρομαντικό, επηρεασμένο από την τζαζ στυλ. Ονομάστηκε από το τραγούδι του τίτλου στο άλμπουμ «A Quiet Storm» του 1975 του Smokey Robinson) και ερμήνευσε τραγούδια τραγουδοποιών όπως ο Leonard Cohen και μέλη των Beatles. Hταν ο πρώτος καλλιτέχνης που κέρδισε το βραβείο Grammy για την ηχογράφηση της χρονιάς σε δύο συνεχόμενα χρόνια: με το «The First Time Ever I Saw Your Face» (1973) και το «Killing Me Softly with His Song» (1974) .
Γνώρισε τον πιανίστα της σόουλ τζαζ και τραγουδιστή Les McCann, ο οποίος με τη σειρά του τη σύστησε στην Atlantic Records. Στις αρχές του 1969 ηχογραφούσε το ντεμπούτο της άλμπουμ «First Take». Στις σημειώσεις της αρχικής έκδοσης, ο McCann έγραψε: «Η φωνή της άγγιξε, χτύπησε, παγίδευσε και… κλώτσησε κάθε συναίσθημα που γνώρισα ποτέ. Γέλασα, έκλαψα και ούρλιαξα».
Χρειάστηκε, ωστόσο, να περιμένει μέχρι το 1971. Η «εμφάνισή» της στο soundtrack του «Play Misty for Me» του Clint Eastwood, με την διασκευή της στην folk μπαλάντα του Ewan MacColl «The First Time Ever I Saw Your Face», της έδωσε την πρώτη της μεγάλη επιτυχία στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Εκείνη την εποχή, η σταρ άρχισε να συνεργάζεται με τον θρύλο της σόουλ Donny Hathaway. Το ζευγάρι συνέχισε να έχει δύο επιτυχίες στις στο τοπ – 5 των ΗΠΑ με τα «Where Is the Love» και το «The Closer I Get to You». Το 1980, ένα χρόνο μετά τον θάνατο του Hathaway, το ζευγάρι είχε μια μεταθανάτια επιτυχία στο Ηνωμένο Βασίλειο με το «Back Together Again», το οποίο έφτασε στο Νο 3. Τη μεγαλύτερη επιτυχία της στο Ηνωμένο Βασίλειο, την είχε με τον νέο συνεργάτη Peabo Bryson, με την μπαλάντα «Tonight, I Celebrate My Love» έφτασε στο Νο 2 το 1983.
Ιδιαιτέρως ευρεία η ερμηνευτικής της γκάμα, την οδήγησε να συνεργαστεί με τους Michael Jackson, τον Miles Davis, να διασκευάσει Beatles (ουσιαστικά έκανε τα τραγούδια του γκρουπ «δικά της»), να διασκευάσει Leonard Kohen, βάζοντας πάντα και παντού την σφραγίδα της. Κάποτε είχε είπε σε έναν δημοσιογράφο: «Αυτό που θεωρώ για τον εαυτό μου είναι ότι τραγουδίστρια με ψυχή, καθώς προσπαθώ να τραγουδώ με όλο το συναίσθημα που έχω στο σώμα και στο μυαλό μου. Ένας άνθρωπος με αληθινή ψυχή είναι αυτός που μπορεί να πάρει το τραγούδι οποιουδήποτε και να ξεπεράσει όλα τα ελαττώματα, την τεχνική και απλά να σε κάνει να ακούσεις».
Αν και η Roberta Flack, είναι περισσότερο γνωστή για τις μεγαλειώδεις μπαλάντες όπως το «Killing Me Softly With His Song» που έθεσε τις βάσεις για τους νεο-σόουλ ήχους της R&B στον 21ο αιώνα εντούτοις το στυλ της, την έκανε να «παράγει» άλμπουμ funky, σέξι και πολιτικά, συνδυάζοντας τζαζ, λάτιν, ροκ και πάντα, κλασικά στοιχεία με τρόπους που αψηφούν την οποιαδήποτε ταμπέλα. Καθιέρωσε τις δικές της παραμέτρους και στη συνέχεια τις ξεπερνούσε συνεχώς.
