Ο Τάσος Προβιάς είναι απόφοιτος της Ανώτερης Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν. Απόφοιτος του τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος της σχολής Θετικών Επιστημών του ΕΚΠΑ. Μέλος του S.A.M. Ensemble του Κ.Φιορέτου. Ιδρυτικό μέλος της θεατρικής ομάδας “Γκαράζ”. Έχει συμπρωταγωνιστήσει στις παρακάτω παραστάσεις: “Λούκυ Λουκ και ο Λευκός Ιππότης” του Ρενέ Γκοσινί στη Θεσσαλονίκη, “Ποιος σκότωσε το σκύλο τα μεσάνυχτα” του Σάιμον Στίβενς και “Το Κύμα” του Τοντ Στράζερ στο θέατρο Λαμπέτη σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη, “Χωρίς Οικογένεια” του Εκτόρ Μαλό σε σκηνοθεσία Δημήτρη Δεγαΐτη στο Θέατρο Τέχνης, “Βαθιά Γαλάζια Θάλασσα” του Τέρενς Ράντιγκαν σε σκηνοθεσία Αλέξιου Κοτσώρη στο Αγγέλων Βήμα, “Οι Σεμνότυφοι” του Άντονι Νίλσον σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Λάσκαρη στον Μικρό Κεραμεικό, “Ένα παιδί μετράει τ’άστρα” του Μενέλαου Λουντέμη σε σκηνοθεσία Αναστάση Δεληγιάννη στο θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου – Μαριάννα Τόλη, Play it again Sam σε σκηνοθεσία Γιώργου Ζαχαράκη στο θέατρο Faust. Υπεύθυνος Θεάτρου στο θέατρο Μπέλλος.
Τελευταία ταινία που είδες και σου άρεσε;
Με πετυχαίνεις σε φάση που κάνω rewatch της Marvel, οπότε η τελευταία ταινία που είδα και μου άρεσε ήταν το Avengers: Infinity War.
Ποιο βιβλίο έχεις στο κομοδίνο σου;
Αυτή την περίοδο διαβάζω το “Εν Ψυχρώ” του Τρούμαν Καπότε.
Τι θα έκανες αν δεν ήσουν …
…ηθοποιός; Θα ήμουν σίγουρα Γεωλόγος. Με γρήγορους υπολογισμούς πιστεύω κάπου τώρα θα έπαιρνα το διδακτορικό μου. Η ακαδημαϊκή καριέρα στη Γεωλογία ήταν το όνειρο που υπηρετούσα πρίν ακολουθήσω την υποκριτική και το θέατρο.
Περιέγραψε μια στιγμή ευτυχίας
Καλοκαίρι, Αύγουστος, απόγευμα, περίπου 20:00, Κρήτη, στο χωριό μου, ένα χωριό στους πρόποδες του Ψηλορείτη, περίπατος στον δρόμο έξω από το χωριό.
Τι φοβάσαι πιο πολύ;
Τον πόνο… νομίζω.
Πότε λες ψέματα;
Όταν πιστεύω ότι θα εξυπηρετήσει έναν κοινό παράλληλα με έναν ατομικό καλό σκοπό.
Αν θα μπορούσες ν’ αλλάξεις κάτι στον εαυτό σου, τι θα ήταν
Άστον τον εαυτό μου καλά είναι μην είμαστε και πλεονέκτες.
Ποια είναι η χειρότερη μορφή δυστυχίας;
Η μιζέρια και η αχαριστία.
Σε ποια εποχή θα ήθελες να ζεις;
Σε αυτή που ζω τώρα.
Ποιο είναι το motto σου;
“Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω.”
Αγαπημένος προορισμός;
Το χωριό μου στην Κρήτη!
Το μεγαλύτερο ελάττωμα σου;
Η αφηρημάδα μου.
Αν είχες μπροστά σου τον θεό τί θα του έλεγες;
Σκατά τα έχεις κάνει.
Αγαπημένη βόλτα στην πόλη
Ο κύκλος της Ακρόπολης! Να ξεκινάω από το Μοναστηράκι, μετά Θησείο, Διονυσίου Αρεοπαγίτου μέχρι το τέλος της, Αναφιώτικα και πάλι Μοναστηράκι.
Τι ετοιμάζεις αυτόν τον καιρό και ποια είναι τα επόμενα σχέδια σου;
Αυτό τον καιρό ετοιμαζόμαστε με την ομάδα μου, την ομάδα Γκαράζ, για την δεύτερη χρονιά της πρώτης μας παραγωγής “Raised in Captivity” του Nicky Silver σε σκηνοθεσία Θεοδόση Τανή στο θέατρο Μπέλλος! Παράλληλα συζητάμε με την ομάδα για το επόμενο καλλιτεχνικό μας βήμα, χωρίς να μπορώ να σας πω κάτι συγκεκριμένο αυτή τη στιγμή. Επίσης συμμετέχω για δεύτερη χρονιά στην παράσταση “Το Κύμα” του Todd Straser σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη στο θέατρο Λαμπέτη.
Info: Πρεμιέρα στις 18 Οκτωβρίου
Προπώληση: https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/raised-in-captivity/
