Ο Δημήτρης Μπούρας είναι ηθοποιός ενώ έχει σπουδάσει και στο Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας της Σχολής Ιωαννίνων. Ως ηθοποιός έχει παίξει σε παραστάσεις όπως το «Σκα. Κι», «Προσωπική Συμφωνία», «Ιππόκαμπος» και ο «Βομβιστής του Παρθενώνα». Για πρώτη φορά θα βρεθεί στην καρέκλα του σκηνοθέτη με το έργο «Ο θάνατος του Μολιέρου» στο θέατρο Ρεκτιφιέ.
Τελευταία ταινία που είδες και σου άρεσε;
Το «Ατυχές πήδημα ή παλαβό πορνό» ήταν μια από τις καλύτερες ταινίες που είδα επιτέλους φέτος. Γιατί μέσα από μια τρελή κατάσταση πετυχαίνει ένα τεράστιο ψυχογράφημα όλης της κοινωνίας, του κόσμου και γενικότερα της ανθρώπινης κατάστασης.
Ποιο βιβλίο έχεις στο κομοδίνο σου;
Έχω πάλι άπειρα βιβλία, κάθε είδους. Με λοξοκοιτάει μόνιμα το «Μόμπι Ντικ» που καιρό τώρα θέλω να το διαβάσω και θα το ξεκινήσω άμεσα, ακούω είναι καλό.
Τι θα έκανες αν δεν ήσουν
Γενικότερα δεν μπορώ να ηρεμήσω, να μη κάνω πράγματα. Σίγουρα αν θέλω να είμαι κάτι θα κάνω τα αδύνατα δυνατά να γίνω!
Περιέγραψε μια στιγμή ευτυχίας
Τώρα, που κάνω τη πρώτη μου δουλειά μετά από χρόνια που δουλεύω ως ηθοποιός, που βρήκα δύο υπέροχους συνεργάτες και μια ομαδάρα ανθρώπων να με στηρίξουν και να με βοηθήσουν να τα καταφέρω και φτάνω σιγά σιγά στη πρεμιέρα, τη μέρα των γενεθλίων μου, είμαι γεμάτος χαρά και συγκίνηση.
Τι φοβάσαι πιο πολύ;
Φοβάμαι πολύ να μην αδικήσω τον/την οποιοδήποτε είναι στη ζωή μου, με όποιο τρόπο. Σίγουρα δεν πετυχαίνω πάντα αλλά σίγουρα θα παλεύω με κάθε τρόπο να το καταφέρω.
Πότε λες ψέματα
Όταν λέω ότι δεν πτοούμαι με τίποτα. Πτοούμαι και εγώ αλλά στο τέλος θα σηκωθώ και θα παλέψω ξανά και ξανά, όπως και ο κάθε άνθρωπος άλλωστε. Και η αποτυχία δεν είναι κάτι στη τελική, είναι ένα μάθημα και πρέπει και αυτό ακόμα να το ευχαριστιέσαι
Αν θα μπορούσες ν’ αλλάξεις κάτι στον εαυτό σου, τι θα ήταν
Το να μη του δίνω τα εύσημα που του αναλογούν. Πρέπει να μας λέμε και ένα μπράβο που και που.
Ποια είναι η χειρότερη μορφή δυστυχίας;
Να μη μπορείς να απολαύσεις τη στιγμή εξαιτίας των φόβων σου για το μέλλον.
Σε ποια εποχή θα ήθελες να ζεις;
Καλά είμαι εδώ, μια χαρά. Και θα παλεύω και εγώ όσο μπορώ να τη κάνω ακόμα καλύτερα, σε όποιο μερίδιο μου αναλογεί.
Ποιο είναι το motto σου;
Πάντα προσπάθεια, πάντα αποτυχία. Δεν πειράζει. Προσπάθησε ξανά, απότυχε ξανά, απότυχε καλύτερα. Δεν είναι δικό μου, είναι του Μπέκετ αλλά οκ, το έχω motto.
Αγαπημένος προορισμός
Η Αμοργός είναι το νησί που πάντα θα καταλήγω, με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο. Και αυτό για άπειρους λόγους.
Το μεγαλύτερο ελάττωμα σου;
Πάρα πολύ ενοχικότητα. Σε όλα. Πάντα θα ζητάω συγγνώμες, πάντα θα στενοχωριέμαι.
Αν είχες μπροστά σου τον θεό τί θα του έλεγες;
Ρε, είσαι με τα καλά σου;
Αγαπημένη βόλτα στην πόλη
Στο πεδίον του Άρεως και γενικότερα σε οποιοδήποτε μεγάλο πάρκο μπορώ να πάω να αράξω με βιβλίο και καφέ. Ναι, «Μόμπι Ντικ» θα πάρω και σένα μαζί, οπωσδήποτε, μην αγχώνεσαι.
Τι ετοιμάζεις αυτόν τον καιρό και ποια είναι τα επόμενα σχέδια σου;
Έρχεται η πρεμιέρα της πρώτης μου σκηνοθεσίας στις 30 Απριλίου και αυτό είναι το βασικό μου σχέδιο με όποιο επακόλουθο. Να γίνει αυτή η πρώτη πτήση και να πάνε όλα πρίμα. Και από εκεί, sky is the limit πλέον.
