Ανδρονίκη Αβδελιώτη. Ηθοποιός –  Σκηνοθέτης

Η Ανδρονίκη Αβδελιώτη αποφοίτησε από την ανώτερη σχολή δραματικής τέχνης Ίασμος – Βασίλης Διαμαντόπουλος. Ήταν ιδρυτικό μέλος της ομάδας Casus Belli, ενώ το 2019 ιδρύει την Mind the Gap. Από το 2008 εργάζεται στο θέατρο ως ηθοποιός και σκηνοθέτης ενώ έχει γράψει κείμενα, έχει κάνει δραματουργική επεξεργασία και έχει κάνει τα σκηνικά και τα κοστούμια σε αρκετές παραστάσεις. Τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται με το θέατρο Αγγέλων Βήμα. Έχει εργαστεί ως εισηγήτρια στο πρόγραμμα Campfire Stories στα σεμινάρια γραφής και αφήγησης Misfit Storytelling Workshops στην οικεία Θεοτοκοπούλου. Αυτή την περίοδο σκηνοθετεί και συμπρωταγωνιστεί στην παράσταση «Τα πνεύματα του Χιλ Χάουζ» που παίζεται στο Θέατρο Αγγέλων Βήμα.

Τελευταία ταινία που είδες και σου άρεσε;

«Ο Λαβύρινθος του Πάνα». Είναι μια ταινία που την βλέπω συχνά.

Ποιο βιβλίο έχεις στο κομοδίνο σου;

«Τα Πνεύματα του Χιλ Χάους» της Shirley Jackson. Και θα παραμείνει όσο διάστημα παίζουμε την παράσταση.

Τι θα έκανες αν δεν ήσουν …

…αν δεν ήμουν άνθρωπος και ήμουν ένα άυλο όν, θα έμπαινα στο μυάλο και στις ψυχές των ανθρώπων, θα έδιωχνα τις κακές σκέψεις, το ψέμα, το μίσος. Μέχρι να γίνει αυτός ο κόσμος όμορφος και δίκαιος.

Περιέγραψε μια στιγμή ευτυχίας

Όταν δίνεις αγάπη και διαβάζεις στο βλέμμα του άλλου ότι το αναγνωρίζει.

Τι φοβάσαι πιο πολύ;

Την απώλεια.

Πότε λες ψέματα;

Αν κάτι δεν συγχωρώ ποτέ είναι το ψέμα. Οπότε δεν λέω ψέματα, όχι από καλοσύνη, αλλά γιατί θέλω να είμαι καλά με εμένα.

Αν θα μπορούσες ν’ αλλάξεις κάτι στον εαυτό σου, τι θα ήταν

Το να μην με πληγώνει τόσο το άδικο. Να μην με βαραίνει, έστω, και να με επηρεάζει.                                                      

Ποια είναι η χειρότερη μορφή δυστυχίας;

Να έχεις περάσει όλη σου την ζωή χωρίς να έχεις καταφέρει να αγαπήσεις και να αγαπηθείς.

Σε ποια εποχή θα ήθελες να ζεις;

Παρόλο που οι εποχές όπως το 1900, 1920, 1930 ενδυματολογικά αλλά και  αρχιτεκτονικά μου ταιριάζουν περισσότερο -ακόμα και το 1960 και το 1970- δεν είμαι της άποψης πως το παρελθόν ήταν καλύτερο. Ζω στο παρόν και αι εκτιμώ όλες τις καλές στιγμές που μου προσφέρει η εποχή μου.                               

Ποιο είναι το motto σου;

Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς.

Αγαπημένος προορισμός;

Τα Ιωάννινα. Για έμενα είναι η ωραιότερη πόλη. Μου ταιριάζει.

Το μεγαλύτερο ελάττωμα σου;

Όταν κάτι με ενοχλεί ή με στεναχωρεί στην συμπεριφορά κάποιου, δεν το συζητώ μαζί του, αλλά αρχίζω να κλειδώνω συναισθηματικά, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να τον βγάζω οριστικά από την ζωή μου. Είναι κάτι που προσπαθώ να δουλέψω με τον εαυτό μου.

Αν είχες μπροστά σου τον θεό τί θα του έλεγες;

Να προστατέψει τα παιδιά.

Αγαπημένη βόλτα στην πόλη

Στο κέντρο. Θησείο, Μοναστηράκι.

Τι ετοιμάζεις αυτόν τον καιρό και ποια είναι τα επόμενα σχέδια σου;

Αυτόν τον καιρό δίνω όλη μου την ενέργεια στην παράσταση μας «Τα Πνεύματα του Χίλ Χάους»  η οποία θα συνεχιστεί ως την Κυριακή των  Βαΐων.