Η Γεωργία Καρλατήρα είναι απόφοιτη της σχολής του Εθνικού Θεάτρου. Έχει σπουδάσει μοντέρνο χορό και φλαμένκο. Έχει λάβει μέρος στις παραστάσεις: Όρνιθες του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Γιούρι Λιουμπίμωφ. Οι γίγαντες του βουνού του Λ. Πιραντέλο, Το αόρατο που σε κοιτά της Μ. Ευσταθιάδης, Μανδραγόρας του Ν. Μακιαβέλι, Μπερνάρντα Άλμπα του Φ. Γ. Λόρκα σε σκηνοθεσία Α. Διαμαντή. Πηνελοπιάδα της Μ. Ατγουντ σε σκηνοθεσία Μ. Μέργου κ.α.. Τα τελευταία δέκα χρόνια εργάζεται με ομάδες παιδιών προσχολικής και σχολικής ηλικίας καθώς και με ομάδες εφήβων και ενηλίκων. Έχει συγγράψει τα θεατρικά έργα: Τα μυρμήγκια, Της κουζίνας τα καμώματα, Ο Σαρδέλας και ο Κυδώνης, Το δάγκωμα του απείρου, Κυρά Βασιλική. Έχει σκηνοθετήσει τις παραστάσεις: Μπερνάρντα Αλμπα, Παράλληλες διαδρομές, Αυτό είναι ένα ποίημα, Κάτω από τους πολλαπλασιασμούς, Οι κλίσεις του ρήματος εγώ, Η δικιά μας πατρίδα είναι ο άνθρωπος κ. α Συνεργάζεται με την ΕΠΑΨΥ Ευβοιας και με τους ενοίκους των δομών Χαλκίδας και Ερέτριας καθώς και με την Εταιρεία προστασίας Ανηλίκων Χαλκίδας. Έχει, τέλος, ιδρύσει την θεατρική ομάδα Rektis από το 2017, εκτός των τειχών της Αθήνας, σκοπός της οποίας είναι η έρευνα και πως μπορεί ο ηθοποιός να δημιουργήσει τις συνθήκες σε τοπίο άνυδρο.
Τελευταία ταινία που είδες και σου άρεσε
«Εσείς, οι Ζωντανοί» του Ρόι Άντερσον τον οποίο αγαπώ πολύ
Ποιο βιβλίο έχεις στο κομοδίνο σου
Δεν είναι ένα. Μου αρέσει να διαβάζω παράλληλα διαφορετικά πράγματα. Έτσι λοιπόν έχω στο κομοδίνο μου το «Νορβηγικό Δάσος» του Χαρούκι Μουρακάμι , την «Γκέμμα» του Δ. Λιαντίνη και τις «Ιστορίες Φαντασμάτων από την Ιαπωνία» του Λευκάδιου Χέρν.
Τι θα έκανες αν δεν ήσουν …
Δεν μπορώ να ξέρω. Μόνο όταν είσαι ξέρεις
Περιέγραψε μια στιγμή ευτυχίας
Ευτυχία είναι για εμένα η σιωπή, που μου επιτρέπει να ακούω.
Τι φοβάσαι πιο πολύ
Το ταχύ πέρασμα του χρόνου
Πότε λες ψέματα
Δεν λέω γιατί δεν έχω τον χρόνο και την διάθεση να τα στηρίζω .
Αν θα μπορούσες ν’ αλλάξεις κάτι στον εαυτό σου, τι θα ήταν
Τώρα πια τίποτα. Σπατάλησα χρόνια να με συναντήσω.
Ποια είναι η χειρότερη μορφή δυστυχίας
Το να μην εκτιμάς όσα έχεις
Σε ποια εποχή θα ήθελες να ζεις
Ακριβώς σε αυτήν που είμαι τώρα
Ποιο είναι το motto σου
Δεν έχω
Αγαπημένος προορισμός
Αγαπώ ιδιαίτερα να ταξιδεύω στην Ελλάδα και να βλέπω με τα δικά μου μάτια και δικό μου χρόνο τις ομορφιές της.
Το μεγαλύτερο ελάττωμα σου
Δεν μου αρέσει καθόλου η λέξη ελάττωμα. Σημαίνει για εμένα κάτι που δεν διορθώνεται. Προτιμώ την λέξη αδυναμίες οι οποίες γίνονται με την δουλειά δυνατότητες. Μια αδυναμία μου είναι η αργή αντίδραση σε ορισμένα ερεθίσματα από το περιβάλλον.
Αν είχες μπροστά σου τον Θεό τί θα του έλεγες;
Καλώς τον! Κάθισε να τα πούμε.
Αγαπημένη βόλτα στην πόλη
Ζω εκτός Αθηνών και αγαπώ την θάλασσα. Πάντα η θάλασσα.
Τι ετοιμάζεις αυτόν τον καιρό και ποια είναι τα επόμενα σχέδια σου
Η παράσταση Modus Vivendi είναι αυτές τις μέρες προτεραιότητα. Το ραντεβού μας είναι 8/5 στο Ρεκτιφιέ. Ανυπομονώ να βρεθώ στην σκηνή με την Ειρήνη και την Ζωή. Αναζητάμε τον τρόπο να ζήσουμε και αυτό που είναι πολύ παρηγορητικό για εμένα επί σκηνής αλλά και εκτός, είναι πως αυτήν την αγωνία την μοιραζόμαστε εμείς οι τρείς αδελφές. Την μοιραζόμαστε εμείς οι άνθρωποι, και αυτό είναι που την κάνει πιο υποφερτή. Στον δικό μου χώρο, που διατηρώ στο Συκάμινο του Ωρωπού, το Πολυτρόπιο, έχω αυτό το Σάββατο 3/5/25 την παράσταση «Ο Μπέκετ ήταν η αφορμή» εμπνευσμένη από το σύνολο του έργου του Μπέκετ όπως μαρτυρά και ο τίτλος. Έπειτα στις αρχές του Ιουνίου έχω στην Χαλκίδα, στο παλιό εμπορικό την παράσταση «Το δάγκωμα του Απείρου» σε κείμενο και σκηνοθεσία δικά μου και αργότερα στις 21 Ιουνίου παράσταση με το Λύκειο Ελληνίδων Χαλκίδας, «Το τραγούδι του Νεκρού Αδερφού».
Modus Vivendi ή Πώς να Zήσουμε : TicketServices.gr
