Δήμητρα Κατσανίκα. Συγγραφέας – Σκηνοθέτρια

Η Δήμητρα Κατσανίκα σπούδασε Νομική στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και είναι κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος Ειδίκευσης στο Εργατικό Δίκαιο. Έχει διατελέσει δικηγόρος και εργάστηκε στο Ποινικό Τμήμα του Εφετείου Αθηνών. Παράλληλα ασχολήθηκε με το θέατρο και αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή Πράξη Επτά. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια σκηνοθεσίας, ενώ τα τελευταία χρόνια ασχολείται με τη συγγραφή θεατρικών έργων, την οποία ξεκίνησε στα πλαίσια της τριετούς φοίτησης της στην Σχολή Πυροδότησης Θεατρικής Γραφής. Τα έργα της «Cold Song», «Μικρό Νεκροταφείο στην Άκρη της Θάλασσας» και «Τριάντα Πέντε Ίντσες και Τρία Τέταρτα» κυκλοφορούν στην ανοικτή βιβλιοθήκη. Την περίοδο αυτή σκηνοθετεί τον μονόλογο «HIV» πάνω σε κείμενο του Θανάση Τριαρίδη, που θα κάνει πρεμιέρα την Παρασκευή 17 Ιανουαρίου, στο Θέατρο 104.

Τελευταία ταινία που είδες και σου άρεσε;

«Τέλεια Ομορφιά» σε σκηνοθεσία και σενάριο Πάολο Σορρεντίνο. Είναι  αριστουργηματική!   Ήθελα πολύ καιρό να την δω, και τελικά τα κατάφερα!       

Ποιο βιβλίο έχεις στο κομοδίνο σου;

Έρημη Χώρα του T.S. Eliot.

Τι θα έκανες αν δεν ήσουν …

Αν δεν ήμουν εθισμένη στο θέατρο, μάλλον, θα συνέχιζα ως δικηγόρος ή αν όχι ως δικηγόρος, ως νομικός σύμβουλος σε κάποια εταιρεία.

Περιέγραψε μια στιγμή ευτυχίας

Μια αγκαλιά στο τέλος μιας δύσκολης μέρας.

Τι φοβάσαι πιο πολύ;

Τον θάνατο, όχι τόσο τον δικό μου, όσο των οικείων  μου.       

Πότε λες ψέματα;

Όταν δεν θέλω να στενοχωρήσω τον άλλον. Αλλά και πάλι, δεν είναι ότι θα πω κάτι, απλά σιωπώ. 

Αν θα μπορούσες ν’ αλλάξεις κάτι στον εαυτό σου, τι θα ήταν

Η τελειομανία.

Ποια είναι η χειρότερη μορφή δυστυχίας;

Το να μην απολαμβάνεις τις μικρές  καθημερινές  χαρές.

Σε ποια εποχή θα ήθελες να ζεις;

Στη σημερινή. Δεν  νομίζω ότι θα ήθελα αλλάξω εποχή, γιατί κάθε εποχή έχει τα  στραβά της. Ωστόσο, αν μπορούσα με  μια  χρονοκάψουλα να βρεθώ στο Φεστιβάλ του Woodstock  ή να παρακολουθήσω μια συναυλία των Beatles και να επιστρέψω, ναι, θα το έκανα!

Ποιο είναι το motto σου;

«Αύριο είναι μια άλλη καλύτερη μέρα» από το «Όσα παίρνει ο άνεμος».

Αγαπημένος προορισμός;

Βερολίνο. Είχα μείνει για 6 μήνες στο πλαίσιο προγράμματος  ανταλλαγής φοιτητών και πάντα θα μου λείπει.

Το μεγαλύτερο ελάττωμα σου;

Η αναποφασιστικότητα. Ο χρόνος είναι πολύτιμος.

Αν είχες μπροστά σου τον θεό τί θα του έλεγες;

Oh, my God!  

Αγαπημένη βόλτα στην πόλη

Στα στενά της Πλάκας, αλλά όχι το καλοκαίρι.  

Τι ετοιμάζεις αυτόν τον καιρό και ποια είναι τα επόμενα σχέδια σου;

Αυτό τον καιρό, έχω αναλάβει τη σκηνοθεσία μιας παράστασης, η οποία  ανεβαίνει από τις  17/1 στο θέατρο 104. Είναι βασισμένη στο θεατρικό έργο HIV του Θανάση Τριαρίδη. Μετα,  θα ήθελα να επανέλθω στη θεατρική γραφή και να συνεχίσω τα δύο θεατρικά έργα που είχα ξεκινήσει πέρσι στο πλαίσιο της Σχολής Πυροδότησης Θεατρικής Γραφής, αλλά δεν είχα καταφέρει να ολοκληρώσω.