Νικολίτσα Ντρίζη. «Θα ήθελα να ήμουν πιο αυθόρμητη και τολμηρή»

Η Νικολίτσα Ντρίζη είναι ηθοποιός. Στο θέατρο έχει συνεργαστεί με τους, Ν. Μιλιβόγιεβιτς,«Underground, ομάδα Pequod, «O γλάρος», «Το διπλό βιβλίο» (Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Τheatre de la Ville-Παρίσι, Villa Mediterranee- Μασσαλία), «Υπόθεση Εργασίας» (Φεστιβάλ Αθηνών), «Οι δυο μας τώρα», «Τρεις Αδερφές» (Στέγη Ιδρύματος Ωνάση), Αργυρώ Χιώτη (ομάδα Vasistas) κ.α Στον κινηματογράφο έχει συνεργαστεί με τους: Δημήτρη Αθανίτη, «Μήδεια», «Ο αόρατος», «Τρείς μέρες ευτυχίας» (βραβείο α ́ γυναικείου ρόλου στο London Greek Film Festival και στο Νew York Maverick Movie Awards), Γιάννη Οικονομίδη: «Ο Μαχαιροβγάλτης», Αλέξη Αλεξίου «Τετάρτη 4.45», Νίκο Labot «Η δουλειά της», Βασίλη Χριστοφιλάκη «Too much info clouding over my head», Μανώλη Μαύρη «Μaneki Neko» , κ.α.

Τελευταία ταινία που είδες και σου άρεσε

«Perfect days» του Β.Βέντερς

Ποιο βιβλίο έχεις στο κομοδίνο σου

«Σύσσημον ή τα κεφάλαια» του Νίκου Παναγιωτόπουλου

Τι θα έκανες αν δεν ήσουν…

Άνθρωπος; Θα ήμουν πουλί και θα πέταγα.

Περιέγραψε μια στιγμή ευτυχίας

Εσπρέσο, τυρόπιτα, μουσική, βάζω πρώτη κι έφυγα.. ιδανικά  με συνοδηγό την αγάπη.

Τι φοβάσαι πιο πολύ

Τη σωματική και πνευματική φθορά.

Πότε λες ψέματα

Ποτέ. Τώρα.

Αν θα μπορούσες ν’ αλλάξεις κάτι στον εαυτό σου, τι θα ήταν

Θα ήθελα σε κάποιες καταστάσεις να ήμουν πιο αυθόρμητη και τολμηρή.

Ποια είναι η χειρότερη μορφή δυστυχίας

Να ζεις κάτω από συνθήκη πολέμου. Να βιώνεις κάθε μέρα τον τρόμο και την απώλεια, να αναγκάζεσαι -αν είσαι τυχερός- να εγκαταλείψεις την πατρίδα σου.

Σε ποια εποχή θα ήθελες να ζεις

Νομίζω στα 70΄s

Ποιο είναι το motto σου

Αυτή την εποχή «όλο μαλακίες».

Αγαπημένος προορισμός

Δεν έχω.

Το μεγαλύτερο ελάττωμα σου

Η χωρίς λόγο βιασύνη.

Αν είχες μπροστά σου τον θεό τί θα του έλεγες

Θα του ζητούσα να αλλάξουμε για λίγο θέση.

Αγαπημένη βόλτα στην πόλη

Άνοιξη στο λόφο Φιλοπάππου.

Τι ετοιμάζεις αυτόν τον καιρό και ποια είναι τα επόμενα σχέδια σου

Μια παράσταση που θα ανέβει στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων, από 31 Μαρτίου, που είναι βασισμένη στο διήγημα «Πες της» του Χρήστου Οικονόμου σε σκηνοθεσία Αλέξη Βιδαλάκη.