Η ζωή του Γερμανού σχεδιαστή και μπασίστα Klaus Voormann άλλαξε τη νύχτα της 16ης Οκτωβρίου 1960, όταν κατέληξε σε ένα κακόφημο μπαρ μετά από έναν καυγά. Είχε μόλις τσακωθεί με τη φίλη του Astrid Kirchherr και ξεκίνησε να περπατήσει στην Reeperbahn, μια λεωφόρο στην περιοχή των κόκκινων φαναριών St. Pauli του Αμβούργου της Γερμανίας. Το Kaiserkeller – ή «το υπόγειο του αυτοκράτορα» – στο Αμβούργο της Γερμανίας ήταν ταυτόχρονα και μουσικό κλαμπ. Καθώς ο Voormann έπινε μόνος την μπύρα του, άκουγε μια ομάδα νεαρών ανδρών να ροκάρει στη σκηνή. «Ήμουν γοητευμένος από τους ήχους που εκείνοι οι τύποι ήταν ικανοί να δημιουργήσουν», θυμάται, 65 χρόνια αργότερα. Αυτοί οι τύποι, ο John Lennon, ο Paul McCartney, ο George Harrison, ο Stuart Sutcliffe και ο Pete Best, ήταν τα αρχικά μέλη των Beatles.
Ο Klaus ήταν τόσο εντυπωσιασμένος από το θέαμα και τον ήχο αυτών των ασυγκράτητων μουσικών που επέστρεψε στο Kaiserkeller το επόμενο βράδυ με την Astrid και τον φίλο τους, τον μετέπειτα γνωστό φωτογράφο Jürgen Vollmer. «Για μένα ήταν σαν να άκουγα κάθε σπουδαίο rock-n-roll κομμάτι που υπήρξε ποτέ, τραγουδισμένο από όλους τους σπουδαιότερους τραγουδιστές», δήλωσε ο Klaus στο βιβλίο του Phillip Norman, John Lennon: The Life. «Αυτοί οι άνθρωποι από το Λίβερπουλ ήταν για εμάς σαν μαγεία». Ο Voormann και η Astrid Kirchherr έγιναν φίλοι με τους Beatles. Οι κομψοί, μαυροφορεμένοι Γερμανοί, που αυτοαποκαλούνταν Exies για το ενδιαφέρον τους για τον υπαρξισμό, είχαν μεγάλη επίδραση στα παιδιά του Λίβερπουλ τις πρώτες μέρες που δούλευαν στα κλαμπ του Αμβούργου. Τους τάιζαν, τους πήγαιναν σε ταινίες και γκαλερί τέχνης, τους φωτογράφιζαν και τους βοηθούσαν να εφεύρουν τα θρυλικά τους χτενίσματα. Τελικά, η Kirchherr ερωτεύτηκε τον Sutcliffe, τον μπασίστα του συγκροτήματος, ο οποίος στη συνέχεια εγκατέλειψε τους Beatles.
Ο Klaus θα γινόταν φίλος του συγκροτήματος για μια ζωή, συνεισφέροντας το μουσικό και καλλιτεχνικό του ταλέντο κατά τη διάρκεια της ακμής του συγκροτήματος και για μεγάλο χρονικό διάστημα στα σόλο χρόνια των fab four. Είναι ίσως πιο γνωστός ως ο σχεδιαστής του εξωφύλλου του LP «Revolver» του συγκροτήματος το 1966, το οποίο περιλαμβάνει ένα κολάζ από φωτογραφίες που ξεφυτρώνουν ευφάνταστα μέσα από τα γραμμικά σχέδια των τεσσάρων fab heads. Η φιλία μεταξύ του Voormann και των Beatles είχε σφυρηλατηθεί χρόνια πριν του ζητήσουν να τους βοηθήσει με τον σχεδιασμό του άλμπουμ. «Στο Αμβούργο ήταν πολύ μόνοι, κανείς δεν τους φρόντιζε. Ήταν απλά παιδιά: Ο George [Harrison] ήταν μόλις 17 ετών». Ο Χάρισον τελικά θα απελαθεί από τη Γερμανία επειδή εργαζόταν ως ανήλικος. «Τους ήξερα πριν γίνουν διάσημοι… με όλους τους ανθρώπους που γνώρισαν αργότερα στη ζωή τους, πάντα αμφέβαλλαν αν αυτές οι φιλίες ήταν ειλικρινείς». Η δημιουργία του εξώφυλλου του Revolver έχει μια ιδιαίτερη ιστορία. Mέχρι το 1966, ο Lennon, ο McCartney, ο Harrison και ο Ringo Starr – ο οποίος εντάχθηκε στο συγκρότημα ως ντράμερ το 1962 – είχαν κουραστεί από τις περιοδείες. Ήθελαν να πειραματιστούν με νέες μελωδίες… και νέα ναρκωτικά. Ήθελαν να κάνουν πραγματική τέχνη, ενώ παράλληλα να μπορούν να πουλάνε αρκετούς δίσκους για να διατηρούν τον πολυτελή τρόπο ζωής τους.
Το Revolver – το έβδομο στούντιο άλμπουμ τους, που ολοκληρώθηκε το 1966 – φάνηκε να είναι αυτό που ήθελαν. Όταν ο Voormann αποφάσισε να μετακομίσει στο Λονδίνο, ο Harrison και ο Ringo του έκαναν χώρο στο διαμέρισμά τους, εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι ο McCartney και ο Lennon είχαν μετακομίσει με τις φίλες τους. Στο Λονδίνο, ο Voormann άρχισε να χτίζει την καριέρα του ως σχεδιαστής. Μόλις ηχογραφήθηκαν όλα τα τραγούδια του Revolver χρειάζονταν ένα εξώφυλλο. Ο Lennon επικοινώνησε με τον Voormann και του ζήτησε να πάει στα EMI Studios (τώρα έχουν μετονομαστεί σε Abbey Road Studios) για να ακούσει ολόκληρο τον δίσκο. Έτσι και έγινε. Μόλις άκουσε τα τραγούδια του Revolver, ο Klauss πέρασε τρεις εβδομάδες κρυμμένος στην κουζίνα του διαμερίσματός του Harisson στο Βόρειο Λονδίνο, κάνοντας brainstorming. Παρά το γεγονός ότι ήταν η ψυχεδελική εποχή -στην οποία τα έντονα χρώματα ήταν της μόδας- ο Voormann πρότεινε ο σχεδιασμός του άλμπουμ να είναι ασπρόμαυρος. «Τους το πρότεινα και ανταποκρίθηκαν με ενθουσιασμό», λέει. «Αυτοί οι τύποι δεν ήταν ηλίθιοι. Το αντίθετο μάλιστα. Εκείνη την εποχή, όλα ήταν έγχρωμα, οπότε θεώρησαν ότι ήταν καλή ιδέα να ξεχωρίσουν». Δουλεύοντας με μαύρο μαρκαδόρο, σχεδίασε ένα πλήθος από εικόνες των μελών του συγκροτήματος, ενώ χρησιμοποίησε και φωτογραφίες για να φτιάξει ένα κολάζ. «Ήταν μια πολύ επίπονη διαδικασία. Μακάρι να μπορούσα να χρησιμοποιήσω τη σημερινή τεχνολογία!» ανέφερε σε μια συνέντευξή του. «Όταν αναλαμβάνω ένα project, κάθομαι και γράφω τις ιδέες που μου έρχονται», εξηγεί. «Μου ήταν ξεκάθαρο ότι έπρεπε να σκεφτώ τους οπαδούς, που είναι συνηθισμένοι σε τραγούδια όπως το Love Me Do ή το I Wanna Hold Your Hand, και να τους προετοιμάσω για τις λούπες του νέου άλμπουμ, με τα σόλο της κιθάρας παιγμένα ανάποδα. Έπρεπε να χτίσω μια γέφυρα». Το εξώφυλλο που προέκυψε δεν ήταν μόνο μια γέφυρα σε ένα νέο στυλ μουσικής αλλά θεωρήθηκε ως ένα από τα καλύτερα σχεδιασμένα στην ιστορία.
Για τoν σχεδιασμό του εξωφύλλου, ο Voormann πήρε σαν αμοιβή το ποσό των 40 λιρών Αγγλίας. «Η δισκογραφική εταιρεία μου είπε ότι δεν μπορούσε να πληρώσει περισσότερα για ένα εξώφυλλο. Ούτως ή άλλως θα το έκανα δωρεάν. Ήμουν τόσο περήφανος που δεν σκέφτηκα πολύ για το τι θα χρεώσω». Η φήμη του όμως εκτοξεύθηκε. Το Revolver, του χάρισε to 1967 ένα βραβείο Grammy για τον καλύτερο σχεδιασμό εξωφύλλου. Ο Klaus σχεδίασε αργότερα εξώφυλλα άλμπουμ για τους Bee Gees, Gary Wright (Spooky Tooth), Sonny Rollins και Jackie Lomax. Πέρασε τρία χρόνια ως μπασίστας στο συγκρότημα Manfred Mann, έχοντας απορρίψει προτάσεις να παίξει με τους Moody Blues και τους Hollies. Λίγο πριν από τη διάλυση των Beatles, εντάχθηκε στην Plastic Ono Band του John και της Yoko για να παίξει στη συναυλία Live Peace in Toronto το 1969 και αργότερα συμμετείχε στην πρωτοποριακή συναυλία Concert for Bangladesh, του George Harrison το 1971. Τον εκτιμούσαν τόσο πολύ που κάποτε φημολογούνταν ότι θα αντικαθιστούσε τον Paul McCartney σε μια ανανεωμένη εκδοχή των Beatles με την ονομασία The Ladders. Το 1995, η Apple Records ζήτησε από τον Klaus να σχεδιάσει τα εξώφυλλα του The Beatles Anthology.
Όταν τον ρωτούν αν το Revolver είναι το αγαπημένο του άλμπουμ των Beatles, δεν απαντά αμέσως. «Revolver και Rubber Soul. Ναι, αυτά είναι και τα δύο αγαπημένα μου». Ο Klaus Voormann δεν έκανε ποτέ κατάχρηση της ιδιαίτερης σχέσης του με τους Beatles. Έχει ζήσει μια αρκετά εκπληκτική ζωή, για κάποιον που έτυχε να τους συναντήσει τυχαία σε ένα μπαρ πριν από 65 χρόνια.
