Όλοι μιλούν για τη νέα μίνι σειρά του Netflix «Adolescence» που μιλάει για ένα 13χρονο αγόρι που σκοτώνει τη συμμαθήτριά του αφού τον κοροϊδεύει επειδή είναι incel. Αλλά ποιος πραγματικά είναι ένας incel και γιατί είναι επικίνδυνος για την κοινωνία; Η «Εφηβεία» είναι παντού. Στα Χ timelines μας, στα Insta feeds μας, στις εφημερίδες, στις ιστοσελίδες, παντού. Δεν μιλάμε όμως για αυτό το μεταβατικό στάδιο των παιδιών μας, αλλά για την ομώνυμη νέα σειρά «Adolescence» του Netflix των Stephen Graham και Jack Thorne. Η σειρά τεσσάρων επεισοδίων επικεντρώνεται σε ένα 13χρονο αγόρι που κατηγορείται για τη δολοφονία ενός κοριτσιού στο σχολείο του. Επικεντρώνεται στον τοξικό ανδρισμό και την κουλτούρα του incel που όλο και περισσότερα νεαρά αγόρια εκτίθενται στο διαδίκτυο. Το Adolescence δεν διερευνά απλώς αν ο Jamie διέπραξε όντως το έγκλημα, αλλά σκάβει βαθιά στην ψυχική του κατάσταση και στο πώς οι περιστάσεις έχουν επηρεάσει τον ίδιο και τις επιλογές του.
Η ευφυΐα της σειράς έγκειται σε αυτή την κεντρική ιδέα: «Αυτό θα μπορούσε να συμβεί σε οποιαδήποτε οικογένεια». Αυτή η παραδοχή έχει προβληματίσει όλους εμάς, γονείς, εκπαιδευτικούς, κοινότητες, για το πώς τα παιδιά μας χρησιμοποιούν την τεχνολογία. Ο Τζέιμι, ο 13χρονος που βρίσκεται στο επίκεντρο της ιστορίας, μοιάζει με το μέσο παιδί. Έχει παιδική εμφάνιση. Η οικογένειά του μοιάζει οικεία. Αυτή η οικουμενικότητα λειτούργησε. Μας έκανε όλους να μιλάμε, και αυτό από μόνο του είναι μια τεράστια νίκη. Όμως στην πραγματική ζωή, οι ιστορίες 13χρονων που διαπράττουν σοβαρές πράξεις βίας σπάνια έχουν τις ρίζες τους σε συνηθισμένα με ανεπτυγμένους οικογενειακούς δεσμούς σπίτια, όπως φαίνεται να είναι η ιστορία του Jamie. Τα παιδιά και οι έφηβοι που είναι πιο ευάλωτοι στην «ανδρόσφαιρα» είναι παιδιά που δεν συνδέονται με στοργικά σπίτια. Και, χωρίς να φταίνε τα ίδια, έχουν γεννηθεί μέσα σε περίπλοκες ιστορίες.
Για να είμαστε ειλικρινείς, η βία δεν εμφανίζεται από τη μια μέρα στην άλλη και σπάνια χωρίς προειδοποίηση. Προέχρχεται από μακροχρόνιο πόνο, ανύπαρκτους οικογενειακούς δεσμούς και ανεκπλήρωτες συναισθηματικές ανάγκες. Αν και πολλοί από εμάς χρειάζονται μια καλή αφύπνιση όταν πρόκειται για την πολυπλοκότητα του να είσαι έφηβος, δεν χρειάζεται νομίζω, να απλοποιούμε και να γενικεύουμε υπερβολικά τα πράγματα. Στην πραγματικότητα, οι έφηβοι που σκοτώνουν, είναι έφηβοι που είναι χρόνια παραμελημένοι, είναι διαταραγμένης προσκόλλησης και έκθεσης στη βία. Το να παρακολουθείς απλώς τον Andrew Tate ή να βυθίζεσαι στη μανόσφαιρα είναι εξαιρετικά απίθανο να μετατρέψεις ένα παιδί που έχει αυτοπεποίθηση και είναι μεγαλώμένο σε ένα ασφαλές οικογενειακό περιβάλλον σε κάποιον ικανό να σκοτώσει έναν άλλο άνθρωπο. Νομίζω ότι ο Andrew Tate που υπονοείται παίρνει πάρα πολλά εύσημα στη σειρά. Θεωρώ ότι οι σχέσεις των γονέων, των δασκάλων και των προπονητών με τους εφήβους έχουν πολύ μεγαλύτερη επιρροή.
Η επαφή, η οποία περιλαμβάνει την ειλικρινή συζήτηση, το παράδειγμα, την αποδοχή και τα όρια, είναι που πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας. Τα παιδιά μας μπορεί να ταλαντεύονται και να επηρεάζονται από τα τρομερά τοξικά μηνύματα που δέχονται γύρω από τον ανδρισμό, αλλά όταν έχουν ασφάλεια, αποδοχή, αγάπη και καθοδήγηση γίνονται υπεύθυνα και ξέρουν ότι έχουν μια ασφαλή βάση. Όταν δέχονται αποδοχή και αγάπη από τον πατέρα, την μητέρα, τα αδέρφια, επενδύουν συναισθηματικά σε αυτό, κινούνται με αυτοπεποίθηση και προετοιμάζονται για την επιτυχία.
Όπως εξηγεί ο δημιουργός του Adolescence, Jack Thorne, ο Jamie «είναι αυτό το ευάλωτο παιδί, που ακούει αυτά τα πράγματα και του βγάζουν νόημα σχετικά με το γιατί είναι απομονωμένος, γιατί είναι μόνος, γιατί δεν ανήκει, και τα καταπίνει. Δεν έχει τα φίλτρα για να καταλάβει τι είναι κατάλληλο». Δυστυχώς, η ιστορία του Τζέιμι δεν είναι καινούργια ή μοναδική. Αμέτρητοι άνδρες, συχνά νέοι, εισάγονται στο τοξικό σύστημα πεποιθήσεων που εκμεταλλεύεται τη μοναξιά τους και διαστρεβλώνει την κοσμοθεωρία τους προς το μίσος και τη βία. Τελικά, το Adolescence είναι μια έκκληση για δράση ώστε να αλλάξει αυτή η κουλτούρα μέσω της ανοιχτής συζήτησης. Είναι μια συναρπαστική και ενοχλητική σειρά που έχει πολλά να πει για πραγματικά ζητήματα. Η επαφή με την κουλτούρα των incel και του διαδικτυακού μισογυνισμού στο Adolescence είναι μια προειδοποίηση για τους γονείς και για οποιονδήποτε βρίσκεται στο διαδίκτυο. Οι πεποιθήσεις που διερευνώνται στο Adolescence δεν είναι μόνο επιβλαβείς για όσους τις πιστεύουν, αλλά μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε πραγματική βία.
