Μια από τις πιο γνωστές σκακιστικές φωτογραφίες είναι επίσης μια από τις πιο διάσημες φωτογραφίες όλων των εποχών. Η εικόνα δείχνει τους δύο παίκτες από το πλάι με τη σκακιέρα ανάμεσά τους. Το πρόσωπο της γυναίκας καλύπτεται από τα σκούρα μαλλιά της. Αυτό είναι το μόνο μέρος του σώματός της που είναι καλυμμένο γιατί η γυναίκα είναι εντελώς γυμνή. Αλλά ο άνδρας φαίνεται να μην ενοχλείται από αυτό και επικεντρώνεται στη σκακιέρα. Το δωμάτιο στο οποίο παίζουν είναι τεράστιο και στο βάθος στους τοίχους διακρίνονται διάφοροι πίνακες ζωγραφικής. Προφανώς, η φωτογραφία δεν τραβήχτηκε σε δωμάτιο αλλά σε ένα μουσείο. Οι δύο σκακιστές είναι οι μόνοι άνθρωποι στη φωτογραφία.

Ο άνδρας της φωτογραφίας είναι ο Marcel Duchamp, γεννημένος το 1887 στο Blainville-Crevon (Γαλλία). Ο Duchamp γεννήθηκε σε οικογένεια καλλιτεχνών και είχε πέντε αδέλφια που όλα δραστηριοποιήθηκαν καλλιτεχνικά. Ο μεγαλύτερος αδελφός του Duchamp, Gaston, ο οποίος έγινε γνωστός με το όνομα Jacques Villon, σύστησε τον Marcel Duchamp σε διάφορους καλλιτέχνες και ποιητές και ο Duchamp ήρθε σε επαφή με την κυβιστική τέχνη, η οποία τον επηρέασε έντονα. Το 1912 παρουσίασε τον πίνακα «Nude, descending a staircase, No.2», έναν από τους πιο διάσημους πίνακες του 20ού αιώνα. Αργότερα ο Duchamp έγινε γνωστός μέσα από τα «ready-mades» (Objet trouvé), εγκαταστάσεις, στις οποίες μετέτρεπε καθημερινά αντικείμενα σε έργα τέχνης. Το πιο διάσημο είναι το «Σιντριβάνι», ένα αναποδογυρισμένο ουρητήριο, που χάθηκε από το 1917, αλλά σίγουρα δεν έχει ξεχαστεί. Μετά από μια τετραετή παραμονή στις ΗΠΑ από το 1915 έως το 1919, ο Duchamp επέστρεψε στο Παρίσι, όπου γνώρισε τους ντανταϊστές και τους υπερρεαλιστές και συνέβαλε στη διαμόρφωση αυτών των κινημάτων τέχνης.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1920 ο Duchamp αφιερώθηκε όλο και περισσότερο στο σκάκι και στα μέσα της δεκαετίας του 20 σχεδόν σταμάτησε το καλλιτεχνικό του έργο για να γίνει επαγγελματίας σκακιστής. Εξέδωσε ένα εγχειρίδιο και από το 1924 έως το 1933 έπαιξε σε πέντε Ολυμπιάδες σκακιού για τη γαλλική ομάδα. Το 1942 ο Ντουσάμπ εγκατέλειψε τη Γαλλία και μετακόμισε στις ΗΠΑ. Μαζί με άλλους καλλιτέχνες που είχαν μεταναστεύσει στις ΗΠΑ, όπως για παράδειγμα ο Μαξ Ερνστ, άρχισε να δραστηριοποιείται και πάλι καλλιτεχνικά. Ο Max Ernst μοιράστηκε το πάθος του για το σκάκι με τον Marcel Duchamp και τον Man Ray. Ο ίδιος ο Ernst μάλιστα δημιούργησε μια σειρά από σετ σκακιού και σκακιστικά γλυπτά.

Η Eve Babitz γεννήθηκε στις 13 Μαΐου 1943 στο Χόλιγουντ ως κόρη ενός ζευγαριού καλλιτεχνών. Η μητέρα της Eve Babitz ήταν καλλιτέχνης, ενώ ο πατέρας της μουσικός. Έπαιζε βιολί και καταγόταν από εβραϊκή οικογένεια της Ρωσίας. Ο Ιγκόρ Στραβίνσκι, καλός φίλος της οικογένειας, ήταν ο νονός της Eve Babitz. Η Eve Babitz ήταν γνωστό party-girl στους μποέμ κύκλους της Καλιφόρνιας, όπου συνάντησε και γνώρισε πολλές διασημότητες, ανάμεσά τους τον Harrison Ford, τον Steve Martin και τον Jim Morrison. Γνώρισε τον μουσικό το 1966, ένα χρόνο αφότου ο Morrison είχε ιδρύσει τους «The Doors» μαζί με τον Ray Manzarek και άλλους. Όταν γνώρισε την Babitz ο Morrison ήταν μόλις 22 ετών. Η Eve Babitz θυμόταν αργότερα: «Με τον Τζιμ ήταν σαν να είχες τον Δαβίδ του Μιχαήλ Άγγελου στο κρεβάτι σου, αλλά με μπλε μάτια».

Η φωτογραφία με τον Marcel Duchamp τραβήχτηκε τον Οκτώβριο του 1963 στο Μουσείο Τέχνης της Πασαντίνα. Ο διευθυντής του μουσείου, Walter Hopps, 31 ετών, γιόρταζε το έργο του Marcel Duchamp με μια αναδρομική έκθεση. Στις 7 Οκτωβρίου η έκθεση ξεκίνησε με ένα πάρτι στο οποίο ο Hopps είχε προσκαλέσει μια σειρά από μοντέρνους Καλιφορνέζους καλλιτέχνες. Μεταξύ των καλεσμένων ήταν ο Marcel Duchamp και ο φίλος και συνεργάτης του Man Ray, ο έμπορος τέχνης Irving Blum, ο καλλιτέχνης της Pop-Art Edward Ruscha, οι καλλιτέχνες Larry Bell και Billy Al Bengston, ο γλύπτης Claes Oldenburg, ο Dennis Hopper, η σύζυγός του Brooke Hayward, ο Άγγλος καλλιτέχνης της Pop-Art Richard Hamilton και ο Andy Warhol. Καλεσμένη επίσης ήταν η Beatrice Wood, «μοιραία γυναίκα» και μοντέλο για τον χαρακτήρα της Catherine στο μυθιστόρημα του Henri-Pierre Roché «Jules et Jim», γνωστό από την κινηματογραφική μεταφορά του Francois Truffaut.
Παρόντες ήταν επίσης η 20χρονη Eve Babitz και η 17χρονη αδελφή της Miranda, η οποία έμοιαζε με την αμερικανική εκδοχή της Brigitte Bardot. Ωστόσο, ο Walter Hopps δεν είχε καλέσει την Eve Babitz επειδή φοβόταν ότι θα συμπεριφερόταν άσχημα, όπως είχε κάνει σε προηγούμενες περιπτώσεις. Η Babitz ήταν ενοχλημένη που δεν είχε προσκληθεί και εμφανίστηκε ούτως ή άλλως. Ο φωτογράφος Julian Wasser καλός φίλος της Miranda Babitz βρισκόταν στο πάρτι επειδή το περιοδικό Time τον είχε στείλει για να κάνει ρεπορτάζ.

Λίγες ημέρες μετά το πάρτι η έκθεση άνοιξε για το ευρύ κοινό. Η Eve Babitz ήρθε με τους γονείς της και ήπιε μερικά ποτήρια κρασί που την έβαλαν σε χαλαρή και καλή διάθεση. Ο Marcel Duchamp και ο Walter Hopps έπαιζαν σκάκι πάνω σε ένα μικρό βάθρο. Ο πατέρας της Eve Babitz, ο οποίος προφανώς γνώριζε κάτι για το παιχνίδι, εξήγησε στην κόρη του ότι και οι δύο έπαιζαν πολύ άσχημα. Τότε ο Julian Wasser είχε την ιδέα να τραβήξει μια φωτογραφία της Eve και του Duchamp με ασυνήθιστο τρόπο. Ο Wasser ήθελε η Babitz να παίξει σκάκι γυμνή. Αυθόρμητα η Eve Babitz συμφώνησε. Χάρηκε ιδιαίτερα, καθώς το είδε ως ένα είδος εκδίκησης προς τον Walter Hopps, τον διευθυντή του μουσείου, ο οποίος την είχε αγνοήσει όταν προσκαλούσε τους καλεσμένους για το πάρτι των εγκαινίων. Αργότερα το ξανασκέφτηκε, αλλά ο Julian Wasser δεν την άφησε να αλλάξει γνώμη.

Η φωτογράφιση πραγματοποιήθηκε την επόμενη ημέρα. Ο Wasser είχε μιλήσει με τον Duchamp και είχε περάσει να πάρει την Eve από το σπίτι της. Στο μουσείο, η Eve Babitz άλλαξε ρούχα σε ένα διπλανό δωμάτιο και στη συνέχεια, κρατώντας μόνο ένα ύφασμα, μπήκε στην αίθουσα όπου επρόκειτο να πραγματοποιηθεί η φωτογράφιση. Ο Julian Wasser, ο οποίος είχε προετοιμάσει τα πάντα για τη φωτογραφία, πήρε το ύφασμα που φορούσε η Babitz και τον πέταξε σε ένα άλλο σημείο της αίθουσας για να εμποδίσει την Babitz να αλλάξει γνώμη. Στη συνέχεια, ο Duchamp και η Babitz έπαιξαν μερικά παιχνίδια μεταξύ τους, αλλά η Babitz, η οποία δεν ήξερε σχεδόν τίποτα για το παιχνίδι, έχανε πάντα μετά από μερικές κινήσεις. Ξαφνικά εμφανίστηκε ο Walter Hopps, ο οποίος πάγωσε όταν είδε τι συνέβαινε στο μουσείο του, αλλά ο Julian Wasser κατάφερε να τραβήξει τις φωτογραφίες που ήθελε. Από τις πολλές φωτογραφίες που τράβηξε ο Wasser, η Babitz επέλεξε αργότερα μία στην οποία το πρόσωπό της ήταν καλυμμένο από τα μαλλιά της. Υποτίθεται ότι ο Marcel Duchamp ήταν το επίκεντρο της εικόνας και εκείνη μόνο μια ελκυστική αλλά ανώνυμη κοπέλα. Ωστόσο, τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά.
Όταν αργότερα ρωτήθηκε πώς του ήρθε η ιδέα να αφήσει την Eve Babitz να ποζάρει γυμνή με τον Duchamp, ο Wasser απάντησε: «Η Εύα δεν ήταν σαν τις άλλες γκρούπις. Ήταν κάτι ξεχωριστό. Πέρα από αυτό, έδειχνε φανταστική. Και ήξερα ότι θα μάγευε τον Marcel Duchamp. Και αυτό έκανε!» Τον Ιούνιο του 2015 ο Wasser δημοσιοποίησε ορισμένες από τις φωτογραφίες που είχε τραβήξει κατά τη διάρκεια της έκθεσης Duchamp το 1963. Σε ορισμένες από αυτές, βλέπετε το πρόσωπο της Eve Babitz.