Ίντρα Κέιν: Με τεστ DNA φαίνεται η αγάπη για τον τόπο σου;

Η αγάπη της για το τραγούδι φάνηκε από τότε που ήταν ακόμα παιδάκι. Το όνομά της σημαίνει «το παιδί που γεννήθηκε και δεν χτύπαγε η καρδιά του και χτύπησε μετά» και είναι λες και μέσα του χώρεσε μια ολόκληρη ζωή. Η τραγουδίστρια και ηθοποιός Ίντρα Κέιν γεννήθηκε στο Χολαργό αλλά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της το πέρασε στην «Κυψελάρα» όπως την αποκαλεί η ίδια. Αυτόν τον καιρό βρίσκεται σε πρόβες για την παράσταση «Nina Simone – 4 οκτάβες Ελευθερίας» όπου θα «ζωντανέψει» τη ζωή της μεγάλης ντίβας. Στην κουβέντα μας γελάσαμε πολύ, συγκινηθήκαμε και κλείνοντας αυτό που κράτησα είναι το πάθος μιας γυναίκας που γνωρίζει πως δεν χρωστάει τίποτα σε κανέναν.

– Προχθές οδηγούσα στη Κυψέλη και σκεφτόμουν πως σου ταιριάζει αυτή η γειτονιά, ειδικά τώρα που έχει γίνει περισσότερο  mainstream.

Πάντα μου ταίριαζε η Κυψέλη. Και παλιότερα που την σνόμπαραν και τώρα που έγινε μόδα. Μου θυμίζει εμένα αυτή η γειτονιά. Εγώ εδώ ήμουν πάντα, οι άλλοι κοιτούσαν αλλού. Έχουμε μια μανία στην Ελλάδα, ξαφνικά ό,τι μας αρέσει το τραβάμε στα άκρα. Κάποτε εδώ μας είχαν για πλεμπαίους. Τώρα την ανακάλυψαν την Κυψελάρα; Ζω στην Κυψέλη, σχεδόν, όλη μου τη ζωή. Την αγαπώ αυτή την γειτονιά.

– Έχουν ξεκινήσει κανονικά οι πρόβες για την παράσταση «Nina Simone – 4 οκτάβες Ελευθερίας»;

Βρισκόμαστε σε φουλ πρόγραμμα. Δεν θα σου κρύψω πως είμαι πάρα πολύ αγχωμένη γιατί είναι μια προσωπικότητα που θέλω να την τιμήσω. Ξέρω πως δεν θα πάω να την μιμηθώ αλλά μέσα από την έρευνα που έχει κάνει ο Σωτήρης Καραμεσίvης θα την ανακαλύψω και μαζί με εμάς και το κοινό. Με τη Σάσα Παπαλάμπρου και όλη την ομάδα έχουμε δέσει πολύ και δουλεύουμε ατελείωτες ώρες για ένα καλό αποτέλεσμα.

– Θα αναφερθείτε και στους αγώνες της για ισότητα ή θα περιοριστείτε μόνο στο καλλιτεχνικό της έργο;

Η Simone, εκτός από μουσική διάνοια, είναι μια γυναίκα που βγήκε μπροστά και μίλησε για τα δικαιώματα των μαύρων. Δεν το έκανε εκ του ασφαλούς ούτε χαρίστηκε σε κανέναν. Μίλησε ανοιχτά για τα βάσανα των μαύρων, τις αδικίες, για τη δολοφονία του Μαύρου αγωνιστή Μέντγκαρ Έβερς και την έκρηξη βόμβας σε εκκλησία, στο Μπέρμιγχαμ της Αλαμπάμα, όπου σκοτώθηκαν τέσσερα Μαύρα παιδιά και όλα αυτά -μαζί με τη μουσική της- είναι η κληρονομιά μας.

– Αναφέρεσαι στη δεκαετία του ‘60 που ηχογράφησε μια σειρά τραγουδιών τα οποία αφιέρωσε στο κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα, όπως το «Mississippi Goddam»;

Σε αυτό και στο «To Be Young, Gifted and Black» που αργότερα τραγούδησε η Αρίθα Φράνκλιν, και σε πολλά άλλα. Πρέπει να καταλάβουμε πως εκείνη την εποχή να μιλάει για αυτά τα θέματα μια γυναίκα και μάλιστα μαύρη ήταν από μόνο του πολύ δύσκολο. Θα μπορούσε να καθίσει στη γωνίτσα της και τραγουδάει. Και πάλι με τη φωνή που είχε αρκετό θα ήταν. Όμως, δεν έμεινε εκεί. Ύψωσε το ανάστημά της και έδωσε μάχη για τα δικαιώματα των μαύρων.

Εκτός του καλλιτεχνικού μέρους έχεις συνδεθεί προσωπικά με αυτόν τον ρόλο;

Καταλαβαίνω τι εννοείς και να ξέρεις πως η προσωπικότητα αυτής της γυναίκας είναι που με αγχώνει περισσότερο. Σαφώς το υποκριτικό και τραγουδιστικό κομμάτι έχεις υψηλές απαιτήσεις αλλά εκεί που εστιάζω είναι η προσωπικότητά της. Από την πρώτη στιγμή που άρχισα να μελετώ τον ρόλο με συγκίνησε η ζωή της. Είμαι και εγώ μια μαύρη γυναίκα και ταυτίζομαι μαζί της. Από τη σχέση της με τους άντρες μέχρι τους πολιτικούς της αγώνες νιώθω την ψυχή της.

– Σε ακούω να λες συνέχεια μαύρη γυναίκα και αναρωτιέμαι αν μπορούμε να λέμε στον δημόσιο λόγο μαύρη ή δεν είναι αποδεκτό.

Μαύρη φυσικά και μπορούμε να λέμε. Τα υπόλοιπα είναι που πληγώνουν. Δεν είναι κακό να είσαι μαύρος, γιατί να φοβόμαστε να το πούμε. Αν πούμε αυτός είναι ανοιχτόχρωμος είναι προσβλητικό; Υπάρχει μια σύγχυση και μια άρνηση γύρω από αυτά τα θέματα και φταίει ότι δεν καθόμαστε να μιλήσουμε. Να μιλήσουμε σοβαρά όμως, όχι να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Όποιος έχει αμφιβολίες για το πώς πρέπει να μιλάμε ας κάνει τον κόπο να ρωτήσει έναν μαύρο άνθρωπο. Αρκετά με τους λευκούς που ξέρουν καλύτερα τι χρειάζεται ένας μαύρος άνθρωπος.

– Με αφορμή το Eurobasket, διάβαζα ένα άρθρο που αποθέωνε τον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Μπορεί εσείς να έχετε γλιτώσει από τον ρατσισμό αλλά δεν ισχύει το ίδιο για κάποιον που δουλεύει στο μανάβικο της γειτονιάς.

Πρώτα από όλα ούτε εμείς έχουμε γλιτώσει. Αν διαβάσεις τα σχόλια κάτω από τα άρθρα θα δεις πόσο μίσος υπάρχει. Σίγουρα έχουν αλλάξει κάποια πράγματα αλλά προχθές ένας έλεγε πως «βάλατε πέντε αραπάκια να το παίξουν Έλληνες». Όχι, δεν έχουμε γλιτώσει από την καφρίλα και εγώ πια δεν έχω ούτε τις αντοχές ούτε και λόγο να κάθομαι να εξηγώ στον καθένα πως είμαι Ελληνίδα. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Ελλάδα, η μητέρα μου είναι Ελληνίδα και είτε αρέσει σε κάποιους είτε δεν τους αρέσει υπάρχουμε και εμείς οι Έλληνες μικτής καταγωγής. Υπάρχουν οι Έλληνες που είναι δεύτερης γενιάς και τέλος πάντων η καταγωγή δεν είναι έπαθλο. Αναρωτιέμαι αν εγώ δηλώνω, νιώθω Ελληνίδα, αυτό σε κάνει λιγότερο Έλληνα; Δεν καταλαβαίνω γιατί θίγονται τόσο πολύ; Τι φοβούνται πως θα μολύνω το αίμα τους; Τι τους νοιάζει αν εγώ νιώθω και είμαι Ελληνίδα;

– Ποιο είναι το πιο σκληρό σχόλιο που έχεις δεχτεί;

Δεν ξέρω ποιο να πρωτοδιαλέξω. Το μόνο που θα σου πω είναι πως είμαι μαύρη, γυναίκα και με παραπάνω κιλά; Τώρα που το σκέφτομαι πάω και εγώ γυρεύοντας (γέλια).

– Ο πατριωτισμός και η «καθαροαιμία» λειτουργούν ως προπαγάνδα ελέγχου;

Εννοείται και λειτουργούν ως προπαγάνδα. Πως θα επιβιώσουν τα ακροδεξιά κόμματα. Και εγώ αγαπάω την πατρίδα μου. Αγαπάω την Ελλάδα την ιστορία και τους ανθρώπους της. Αυτό δεν σημαίνει πως μισώ την πατρίδα των άλλων ανθρώπων ούτε θεωρώ ανώτερη τη δική μου. Με τεστ DNA φαίνεται η αγάπη για τον τόπο σου;