Μαρία Κουτσουρλή | «Η μουσική είναι ο πιο αληθινός τρόπος να πεις “είμαι εδώ”»

Λίγο πριν ανέβει στη σκηνή του Σταυρού του Νότου Club την Πέμπτη 23 Οκτωβρίου, η Μαρία Κουτσουρλή μιλά για το πρώτο της προσωπικό album, «Μια Άλλη Εκδοχή», και για την ανάγκη να κάνουμε χώρο στη ζωή μας για όσα είναι αληθινά. Με λόγια απλά αλλά γεμάτα ουσία, μιλά για τη μουσική ως τρόπο επικοινωνίας, για τη γενιά που ψάχνει να βρει τη φωνή της μέσα στον θόρυβο και για τις μικρές στιγμές που γίνονται τραγούδια. Μια συνέντευξη γεμάτη φως, συναίσθημα και αλήθεια — όπως ακριβώς και η ίδια.

Τι να περιμένουμε από τη βραδιά της Πέμπτης; Πώς θα περιέγραφες την ατμόσφαιρα που θέλεις να δημιουργήσεις;

Θέλω να δημιουργήσω μια ατμόσφαιρα ζεστή και οικεία, σαν να είμαστε όλοι στο ίδιο σαλόνι. Να τραγουδάμε, να γελάμε, να συγκινούμαστε. Βαθιά μου επιθυμία είναι να καταφέρω ο καθένας να φύγει νιώθοντας πιο ανάλαφρος, σαν να άφησε κάτι πίσω του και να πήρε κάτι καινούργιο μαζί του.

Ο Σταυρός του Νότου είναι ένα ιστορικό μουσικό στέκι. Τι σημαίνει για σένα να εμφανίζεσαι εκεί με το πρώτο σου προσωπικό album;

Ο Σταυρός του Νότου είναι για μένα ένα “σπίτι”. Ένας χώρος που με μεγάλωσε μουσικά, που με έκανε να ονειρευτώ να βρεθώ κάποτε στη σκηνή του. Το να εμφανίζομαι εκεί με τον πρώτο μου δίσκο είναι συγκινητικό.

Ο τίτλος του δίσκου σου, «Μια Άλλη Εκδοχή», είναι ενδιαφέρων. Ποια είναι αυτή η «άλλη εκδοχή» για σένα;

Η «άλλη εκδοχή» είναι αυτή που βρίσκουμε όταν σταματάμε να κοιτάμε τι περιμένουν οι άλλοι από εμάς και αρχίζουμε να ακούμε τι έχει να πει η ψυχή μας. Είναι το θάρρος να δεις τον εαυτό σου αλλιώς, πιο ευάλωτο, πιο ειλικρινή, πιο παρών στο σήμερα.

Πώς γεννήθηκαν τα τραγούδια του album; Ποιο ήταν το σημείο εκκίνησης, οι στίχοι, οι μελωδίες ή οι προσωπικές εμπειρίες;

Όλα ξεκίνησαν όταν άκουσα τα «Σύνορα». Είπα μέσα μου: με αυτά τα αγόρια (Πέτρος & Ivy) έχω να πω πολλά. Από εκεί και μετά, ήρθαν εικόνες, κουβέντες, στιγμές που έγιναν τραγούδια. Ο καθένας από εμάς έδωσε τη δική του ταυτότητα και ψυχή στο αποτέλεσμα. Παρόλα αυτά, σημείο εκκίνησης για κάθε τραγούδι είναι πάντα το συναίσθημα και η πρόθεση, αυτό που νιώθεις και χρειάζεται να ειπωθεί. Οι στίχοι, οι μελωδίες και οι εμπειρίες έρχονται και κουμπώνουν φυσικά, όταν η καρδιά έχει ζεσταθεί και είναι έτοιμη να μιλήσει.

Αν έπρεπε να ξεχωρίσεις ένα τραγούδι που σε εκφράζει περισσότερο αυτή την περίοδο, ποιο θα ήταν και γιατί;

Το «Σύνορα». Είναι ένα τραγούδι που μιλά για το θάρρος να βάζεις όρια, αλλά και να τα ξεπερνάς όταν χρειάζεται. Κάθε φορά που το τραγουδάω, νιώθω την ελπίδα που με δυναμώνει ξανά.

Στο live περιλαμβάνονται διασκευές αγαπημένων τραγουδιών από τα ’90s και τα ’00s. Τι σε συνδέει με αυτή την εποχή της μουσικής;

Είναι η εποχή που μεγάλωσα. Τα τραγούδια εκείνα με διαμόρφωσαν συναισθηματικά. Είχαν ειλικρίνεια, μελωδία και ψυχή. Δεν ήταν απλώς ραδιοφωνικά, είχαν κάτι ανθρώπινο, που σε άγγιζε. Και γι’ αυτό θέλω να τα ξανατραγουδήσω με τη δική μου ματιά.

Πώς προσεγγίζεις μια διασκευή; Θέλεις να μείνεις πιστή στο πρωτότυπο ή προτιμάς να το “πειράζεις” με τη δική σου αισθητική;

Πάντα με σεβασμό στο πρωτότυπο, αλλά θέλω να του δώσω τη δική μου πνοή. Δεν προσπαθώ να το αλλάξω, αλλά να το φωτίσω αλλιώς, μέσα από τη δική μου ευαισθησία και τη φωνή μου.

Ποιες είναι οι βασικές σου μουσικές επιρροές, οι καλλιτέχνες που σε διαμόρφωσαν;

Η Άλκηστις Πρωτοψάλτη, ο Παύλος Παυλίδης, ο Αγγελάκας, η Χαρούλα Αλεξίου, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, η Νατάσσα Μποφίλιου, αλλά και ξένοι καλλιτέχνες όπως η Adele και η Pink. Όλες αυτές οι φωνές έχουν κάτι κοινό: ψυχή, θέση και πάθος.

Πόσο δύσκολο είναι να χτίσεις το δικό σου προσωπικό ύφος μέσα σ’ έναν τόσο γεμάτο μουσικό χάρτη;

Είναι δύσκολο, γιατί χρειάζεται να είσαι πολύ ειλικρινής με τον εαυτό σου. Να μη μιμείσαι, να μη φοβάσαι να ξεχωρίσεις. Αλλά είναι και όμορφο, γιατί μέσα από αυτή τη διαδικασία ανακαλύπτεις ποιος είσαι πραγματικά.

Πώς σε εμπνέει η καθημερινότητα στη δημιουργία σου;

Η καθημερινότητα είναι ο μεγαλύτερος δάσκαλος. Από τις μικρές στιγμές, μια συζήτηση, μια βόλτα, ένα βλέμμα, γεννιούνται τα πιο αληθινά τραγούδια.

Αν δεν ήσουν τραγουδίστρια, τι πιστεύεις ότι θα έκανες;

Πιστεύω πως πάλι κάτι δημιουργικό θα έκανα. Ίσως να είχα ένα café–βιβλιοπωλείο με μουσικές βραδιές και συζητήσεις, έναν χώρο που θα ένωνε τους ανθρώπους μέσα από την τέχνη και τις ιστορίες τους. Ή ακόμη, θα διοργάνωνα μουσικά events και παραστάσεις, γιατί όλη αυτή η διαδικασία, από τη σύλληψη μιας ιδέας μέχρι την υλοποίηση, είναι κάτι που με γεμίζει πολύ.

Τι ονειρεύεσαι για την επόμενη μέρα μετά το live και την κυκλοφορία του album;

Να συνεχίσω να ταξιδεύω τη μουσική μου σε περισσότερους ανθρώπους, να παίξω σε φεστιβάλ και σκηνές σε όλη την Ελλάδα. Και να γράψω νέα τραγούδια που θα ανοίγουν δρόμους, τόσο μέσα μου όσο και γύρω μου.

Αν μπορούσες να στείλεις ένα μήνυμα σε όσους θα έρθουν να σε ακούσουν, ποιο θα ήταν;

Να έρθουν ανοιχτοί, όπως είναι. Να αφήσουν τη μέρα τους έξω από την πόρτα και να έρθουν να μοιραστούμε κάτι αληθινό. Γιατί το live για μένα είναι μια συνάντηση, όχι μόνο μουσική, αλλά και ανθρώπινη

Γιατί ακούμε μουσική;

Για να θυμόμαστε ποιοι είμαστε. Για να αντέχουμε, να αγαπάμε, να λυτρωνόμαστε. Γιατί η μουσική είναι ο πιο αληθινός τρόπος να πεις «είμαι εδώ».

Μπορείς να μας φτιάξεις μια playlist με 10 τραγούδια που ακούς αυτή τη στιγμή;