Ο Αποστόλης Κοκκαλιάς γεννήθηκε στην Πορταριά Πηλίου το 1994. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και της Ανώτερης Δραματικής Τέχνης του Καρόλου Κουν. Aπό φοιτητής ακόμη, έχει συμμετάσχει σε πληθώρα φεστιβάλ όπως τη Διεθνή Πανεπιστημιάδα Θεάτρου στις Σέρρες ενώ έχει εργαστεί και ως βοηθός σκηνοθέτη ( “Ορκισμένη Παρθένα” – Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου). Ως ηθοποιός έχει συμμετάσχει σε ποικίλες παραγωγές (“Ιούλιος Καίσαρ” – Θέατρο Τέχνης κ.α. ) Από το 2017 ασχολείται με το θεατρικό παιχνίδι κάνοντας δράσεις στη Λήμνο που συνέβαλαν στην συμμετοχή του στο Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος Νέων στις Συρακούσες (“Κύκλωψ του Ευριπίδη”). Είναι ιδρυτικό μέλος της θεατρικής ομάδας “Παράλληλος 25” η οποία ασχολείται με το θέατρο ντοκουμέντο στην ελληνική επαρχία ( “Πες μου παππού”, “Santo Strati” κ.α.). Στόχος της είναι η καταγραφή της άυλης ιστορικής και πολιτισμικής κληρονομιάς και η ενασχόληση ανθρώπων όλων των ηλικιών με το θέατρο. Παράλληλα εργάζεται ως θεατρολόγος – θεατροπαιδαγωγός.
Δεκαπέντε ερωτήσεις, μια κρυφή ματιά στην προσωπικότητά τους, στη ζωή και στο έργο τους, σαν εξομολόγηση, στους ανθρώπους αυτής της πόλης.
Τελευταία ταινία που είδες και σου άρεσε;
Επηρεασμένος από την παράσταση που ανεβάζουμε, είδα ξανά το “Underground” του Εμίρ Κουστουρίτσα. Με συγκίνησε γιατί, όπως και στο “Κόκκινο Ρομάντζο” , ο άνθρωπος εγκλωβισμένος μέσα στις προσωπικές του αυταπάτες, στις πολιτικές ψευδαισθήσεις και στα πάθη του, συνεχίζει να ζει, να αγαπά, να ελπίζει.
Ποιο βιβλίο έχεις στο κομοδίνο σου;
Το “Η άλωση των Αθηνών από τις αδερφές Γαργάρα” του Γιάννη Ξανθούλη και πολλά σταυρόλεξα.
Τι θα έκανες αν δεν ήσουν …
Αν δεν ήμουν ηθοποιός; Θα έφευγα άμεσα για το χωριό μου και θα ασχολιόμουν με τη μελισσοκομία .
Περιέγραψε μια στιγμή ευτυχίας
Να κάνω πεζοπορία στο βουνό μου, στο Πήλιο. Φθινόπωρο ιδανικά για να μαζεύω και μανιτάρια.
Τι φοβάσαι πιο πολύ;
Η πιθανότητα να έχω κάνει λάθος σε κάτι και να μην το βλέπω.
Πότε λες ψέματα;
Σπάνια. Ίσως όταν θέλω να αποφύγω κάτι πολύ και δεν υπάρχει άλλος τρόπος.
Αν θα μπορούσες ν’ αλλάξεις κάτι στον εαυτό σου, τι θα ήταν
Την αναβλητικότητα μου.
Ποια είναι η χειρότερη μορφή δυστυχίας;
Να κάνεις, επαγγελματικά, κάτι που δε σου αρέσει.
Σε ποια εποχή θα ήθελες να ζεις;
Η ιστορία είναι το πάθος μου και είναι πολλές οι περίοδοι που με γοητευουν. Παρόλα αυτά δε θα άλλαζα την εποχή μου με κάτι άλλο. Κάθε εποχή έχει τους δικούς τις κώδικες. Που να μαθαίνω άλλους… Προτιμώ να ταξιδεύω νοερά ή να τις αγγίζω μέσα από την τέχνη μου.
Ποιο είναι το motto σου;
Δεν έχω.
Αγαπημένος προορισμός;
Η Λήμνος. Είναι ένα πραγματικά ιδιαίτερο νησί.
Το μεγαλύτερο ελάττωμα σου;
Είμαι οξύθυμος αλλά το δουλευω πολύ μέσα στα χρόνια.
Αν είχες μπροστά σου τον θεό τί θα του έλεγες;
Εγώ προσωπικά, τίποτα. Ο χαρακτήρας του έργου μου όμως θα του έλεγε: “ Πατέρα των πατεράδων, που περιπλανιέμαι; Τι είναι αυτό που με παίρνει και με σηκώνει;”
Αγαπημένη βόλτα στην πόλη
Να ανηφορίζω τα βράδια στο Καλλιμάρμαρο.
Τι ετοιμάζεις αυτόν τον καιρό και ποια είναι τα επόμενα σχέδια σου;
Ανεβάζουμε με την Ηλιάνα Φιλιπακοπούλου το “Κόκκινο Ρομάντζο” του Αλεξάντερ Γκέλμαν στο Θέατρο Φούρνος. Η συνέχεια θα δείξει.
INFO
Πρεμιέρα στις 19 Νοεμβρίου
Κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21:00, στο Θέατρο Φούρνος
Προπώληση: https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/kokkino-romantzo
