Tο άλμπουμ «Sticky Fingers» των Rolling Stones, που κυκλοφόρησε 1971 έχει μείνει στην ιστορία της παγκόσμιας δισκογραφίας για δύο λόγους. Ο ένας είναι το προκλητικό εξώφυλλο που σχεδίασε ο Άντι Γουόρχολ, το περίφημο «εξώφυλλο με το φερμουάρ». Ο δεύτερος λόγος ήταν το τραγούδι «Sister Morphine» που έκρυβε μια σκόπιμη παράλειψη από τους Mick Jagger και Keith Richards. Μιλάμε για ένα τραγούδι που η Marianne Faithfull είχε κυκλοφορήσει νωρίτερα, τον Φεβρουάριο του 1969. Ας θυμηθούμε τι είχε συμβεί. Η ρομαντική σχέση της Faithfull και του Jagger κράτησε τέσσερα χρόνια, από το 1966 έως το 1970, μια εποχή κατά την οποία οι Rolling Stones άρχισαν να δοκιμάζουν κάθε είδους ναρκωτικά, ακόμη και τα πιο ισχυρά, και κατά την οποία οι συλλήψεις και οι εμφανίσεις τους στα δικαστήρια ήταν συχνές. Όταν κυκλοφόρησε το «Sister Morphine» ως το B-side ενός single που περιείχε ως κύριο κομμάτι του στην πλευρά A το «Something Better», το τραγούδι υπογράφηκε και από τους τρεις: Keith Richards, Marianne Faithfull και Mick Jagger. Το σινγκλ αποσύρθηκε από την αγορά λίγες εβδομάδες αργότερα, επειδή ο επικεφαλής της Decca Records φοβήθηκε τους υπαινιγμούς για τα σκληρά ναρκωτικά, στους στίχους του τραγουδιού. Το «Sister Morphine» μόλις είχε ξεκινήσει το δύσκολο ταξίδι του. Όταν το κομμάτι κυκλοφόρησε στο Sticky Fingers, μόνο οι δύο συνθέτες των Rolling Stones εμφανίζονταν στους τίτλους. Η Faithfull είχε εξαφανιστεί μυστηριωδώς.
«Πάλεψα για να πάρω πίσω αυτό που μου ανήκει, αλλά μου πήρε 20 χρόνια». Η Faithfull μήνυσε το συγκρότημα, και μόλις το 1994, 23 χρόνια αργότερα, αναγνωρίστηκε νομικά ως δημιουργός. Το 1998, οι Stones συμπεριέλαβαν το τραγούδι στο live άλμπουμ τους «No Security», και εκεί, για πρώτη φορά δημόσια, εμφανίστηκαν και οι τρεις στους τίτλους ως συνθέτες. Όταν ο Keith Richards κυκλοφόρησε τα απομνημονεύματά του, «Life», το 2010, αναγνώρισε τη δημιουργία της Faithfull: «Η Marianne είχε πολλά να πει για τη ζωή της με το «Sister Morphine». Γνωρίζω τη γραφή του Mick, και ζούσε με τη Marianne εκείνη την εποχή, και ξέρω από το ύφος του ότι υπήρχαν μερικές ατάκες της Marianne εκεί μέσα». Παρεμπιπτόντως, ο κιθαρίστας έπαιζε ένα από τα αγαπημένα του παιχνίδια: να φέρει τον Jagger πίσω στη γη. Ο Μικ τσίμπησε το δόλωμα: «Πάντα λέει ότι τα έγραψε όλα, αλλά έγραψε μόνο δύο γραμμές, και δεν θυμάμαι καν ποιες είναι». Στη μακροσκελή βιογραφία του Mick Jagger, ο συγγραφέας Philip Norman σημειώνει ότι η συνεργασία μεταξύ Jagger και Faithfull ήταν εμφανής, και όχι μόνο στο «Sister Morphine». Ο Norman αφήνει υπονοούμενα για τους δισταγμούς που είχε ο τραγουδιστής σχετικά με το να τα βγάλει όλα στη φόρα: «Το να μετατρέψει την ερωμένη του σε καλλιτεχνικό συνεργάτη στο στυλ του John Lennon και της Yoko Ono δεν είχε καμία απήχηση για τον Mick. Ο τραγουδιστής ήταν πολύ απασχολημένος με την αποτελεσματικότερη συνεργασία με τον Keith Richards».
Η μεγάλη επιτυχία της Faithfull στη δεκαετία του 1960 ήταν το «As Tears Go By», ένα τραγούδι του διδύμου Jagger – Richards. Όμως το «Sister Morphine» ήταν σημαντικό για τη Faithfull, η οποία παραδέχτηκε σε συνέντευξή της στον Guardian ότι ήταν αρκετά αυτοβιογραφικό: «Η ιστορία αφορά έναν άνδρα που τραυματίζεται σοβαρά σε αυτοκινητιστικό ατύχημα και προτιμά να πεθάνει παρά να υποφέρει, οπότε ζητάει μια θανατηφόρα δόση μορφίνης. Δεν είναι ακριβώς αυτό που μου συνέβη, αλλά τα συναισθήματά μου γι’ αυτό είναι μάλλον τα ίδια. Νοσηλεύτηκα στο νοσοκομείο του Σίδνεϊ μετά από μια απόπειρα αυτοκτονίας. Ήταν μια τρομερή στιγμή». Η Faithfull είχε χάσει την επιμέλεια του γιου της και είχε επηρεαστεί βαθιά από τον θάνατο του Brian Jones (τον Ιούλιο του 1969), του κιθαρίστα και ιδρυτή των Rolling Stones.
Τώρα ποια από τις δύο εκδοχές είναι καλύτερη; Αυτό της Faithfull έχει έναν σκοτεινό αισθησιασμό τύπου Velvet Underground, και αυτό των Rolling Stones έχει την κομψότητα εκείνων που έβλεπαν τους εαυτούς τους στο κέντρο του κόσμου. Και τα δύο είναι φανταστικά.
