Ο Βέλγος υπερρεαλιστής καλλιτέχνης René Magritte μπορεί να έχει χαράξει τη θέση του στην ιστορία της τέχνης ως ένας κορυφαίος δημιουργός εικόνων που επηρεάζουν το μυαλό, όπως οι διαφημίσεις, στη διασταύρωση της αισθητικής και της φιλοσοφίας, αλλά είχε επίσης μια ελάχιστα γνωστή πρώιμη επαγγελματική καριέρα, όπως και άλλοι μετέπειτα διάσημοι καλλιτέχνες. Πριν μετακομίσει στο Παρίσι το 1927 και αρχίσει να δημιουργεί σχέσεις με τον Αντρέ Μπρετόν και τους σουρεαλιστές, ο Μαγκρίτ εργάστηκε στις Βρυξέλλες ως ελεύθερος επαγγελματίας, δημιουργώντας διαφημίσεις στο στυλ Art Deco.
Ο νεαρός Μαγκρίτ έβγαζε ενοίκιο δουλεύοντας ως σχεδιαστής και σχεδιάζοντας εφήμερα γραφικά , μεταξύ των οποίων ήταν και περίπου 40 εξώφυλλα μουσικών παρτιτούρων που παρήγαγε τη δεκαετία του 1920, σχεδόν δύο δεκαετίες πριν ο Άλεξ Στάινβαϊς εφεύρει το εξώφυλλο δίσκου όπως το ξέρουμε σήμερα. Το 1924 ο Magritte άρχισε να σχεδιάζει αφίσες και διαφημίσεις για την μόδιστρο Honorine «Norine» Deschrijver και τον σύζυγό της Paul-Gustave Van Hecke, ιδιοκτήτες της βελγικής εταιρείας μόδας Norine. Ο Van Hecke ήταν επίσης ιδιοκτήτης γκαλερί τέχνης και πρώιμος υπέρμαχος του υπερρεαλισμού. Ο Van Hecke θα πλήρωνε τελικά στον Magritte μια υποτροφία με αντάλλαγμα το δικαίωμα να εμπορεύεται τα υπερρεαλιστικά του έργα.
Οι παρουσιάσεις των συλλογών Couture Norine ήταν κοσμικές εκδηλώσεις, που συχνά πλαισιώνονταν από μουσική τζαζ. Εκεί, η Evelyne Brélia τραγούδησε το τραγούδι Norine Blues. Οι στίχοι του τραγουδιού γράφτηκαν από την Georgette και τον René Magritte, ενώ τη μουσική συνέθεσε ο αδελφός του Paul Magritte. Ο René Magritte εικονογράφησε επίσης την παρτιτούρα του τραγουδιού
