Τηλεόραση
«S.O.S Πεντάγωνο Καλεί Μόσχα» στην ΕΡΤ 2 στις 21:00
Το S.O.S Πεντάγωνο Καλεί Μόσχα ή Πώς έμαθα να πάψω να ανησυχώ και να αγαπώ τη βόμβα (πρωτότυπος τίτλος: Dr. Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb), περισσότερο γνωστή ως Dr. Strangelove, είναι ταινία πολιτικής σάτιρας και μαύρη κωμωδία του 1964, σε σκηνοθεσία και παραγωγή Στάνλεϊ Κιούμπρικ. Το σενάριο γράφτηκε από τον ίδιο τον σκηνοθέτη, σε συνεργασία με τους Τέρι Σάουδερν και Πίτερ Τζορτζ, το οποίο είναι αόριστα βασισμένο σε μυθιστόρημα του τελευταίου, ονόματι “Κόκκινος Συναγερμός” (Red Alert). H ταινία σατιρίζει τους φόβους του Ψυχρού Πολέμου για μια πυρηνική σύγκρουση μεταξύ της ΕΣΣΔ και τις ΗΠΑ. Πρωταγωνιστούν σε αυτή οι Πίτερ Σέλλερς, Τζορτζ Σι Σκοτ, Στέρλινγκ Χέιντεν, Σλιμ Πίκενς, Κίναν Γουίν, Τζέιμς Ερλ Τζόουνς, Τρέισι Ριντ. Η παραγωγή έγινε στο Ηνωμένο Βασίλειο.
«Οι επόμενες τρεις ημέρες» στο ΣΚΑΪ στις 22.15
Τρία χρόνια πριν, η σύζυγος του φιλήσυχου καθηγητή Τζον Μπρέναν καταδικάστηκε σε φυλάκιση για έναν φόνο που δεν έκανε όπως ισχυρίζεται η ίδια. Όταν το εφετείο επικυρώνει την αρχική καταδικαστική απόφαση και η γυναίκα του Τζον αποπειράται να αυτοκτονήσει, εκείνος καταλαβαίνει ότι έφτασε η ώρα να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, για να τη βγάλει από τη φυλακή. Πρωταγωνιστούν: Ράσελ Κρόου, Ελίζαμπεθ Μπανκς, Λίαμ Νίσον, Ντάνιελ Στερν, Αΐσα Χιντς, Τζέισον Μπέγκι, κ.ά. Σενάριο: Πολ Χαγκις, Φρεντ Καβαγιέ.
«War Dogs» στο STAR στις 00:10
Βασισμένο σε πραγματική ιστορία, η ταινία παρακολουθεί την ιστορία δύο εικοσάχρονων, οι οποίοι ζουν στο Μαϊάμι, κατά τη διάρκεια του Πολέ?ου στο Ιράκ και εκμεταλλεύονται μια σχεδόν άγνωστη κυβερνητική πρωτοβουλία, που επιτρέπει σε μικρές επιχειρήσεις να «κλείνουν» συμβόλαια του Αμερικανικού Στρατού. Παρά το ταπεινό ξεκίνημά τους, καταφέρνουν να βγάλουν πολλά χρήματα και να ζήσουν τη μεγάλη ζωή. Όμως, οι δύο φίλοι θα χάσουν κάθε έλεγχο όταν θα κλείσουν μια συμφωνία 300 εκατο??υρίων δολαρίων για εξοπλιστικά συστήματα του Αφγανικού Στρατού – μια συμφωνία, που θα τους φέρει σε επαφή ?ε σκοτεινούς ανθρώπους, πίσω από τους οποίους, όπως θα αποδειχθεί, κρύβεται η ίδια η Αμερικανική κυβέρνηση… Παίζουν: Τζόνα Χιλ, Μάιλς Τέλερ, Ανα Ντε Αρμας, Σον Τουμπ, Πάτρικ Στ. Εσπρίτ.
Θέατρο
«Άγριοι» του Γιώργου Παλούμπη στο Θέατρο Τζένη Καρέζη
Ένα απόγευμα, στην Κυψέλη το 2025, στο διαμέρισμα του καθηγητή Νίκου Λεοντή, αυτός και οι μεταπτυχιακοί φοιτητές του, Μαρία και Δημήτρης, εξετάζουν μια νέα μελέτη. Γοητευμένοι από τις ιδέες της, ονειρεύονται κοινωνική και οικονομική αλλαγή. Ωστόσο, τα γεγονότα παίρνουν απρόβλεπτη τροπή, καθώς οι χαρακτήρες εμπλέκονται σε καταστάσεις χωρίς επιστροφή, με τα όρια του καλού και του κακού να θολώνουν. Η ιστορία εξετάζει την έννοια της δικαιοσύνης και των σχέσεων μεταξύ των χαρακτήρων. “Άγριοι”, μια αθηναϊκή ιστορία που λαμβάνει χώρα σε μια πολυκατοικία στην Κυψέλη το 2025. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικές καταστάσεις είναι σύμπτωση.
«Άγιος Νεκτάριος, από τη γη στον ουρανό» του Θανάση Σταυρόπουλου στο Θέατρο Αλκμήνη
Ο Άγιος Νεκτάριος αποτελεί ένα ζωντανό παράδειγμα εμπνευσμένης πίστης και υπομονής, σε μια εποχή με καθημερινές δυσκολίες και ανασφάλειες. Ο βίος του Αγίου, όπως παρουσιάζεται στην παράσταση, προσφέρει καθοδήγηση για την αντιμετώπιση των προκλήσεων της ζωής. Η αγάπη του για τον Θεό και τον συνάνθρωπο τον καθιστούν ένα φωτεινό παράδειγμα, δείχνοντας πώς η πνευματική δύναμη και η πίστη μπορούν να οδηγήσουν μέσα από κάθε δοκιμασία. Σήμερα, οι ζωές μας χρειάζονται την εμπνευσμένη παρουσία του Αγίου Νεκταρίου, που υπενθυμίζει ότι ακόμα και σε δύσκολους καιρούς, η αλληλεγγύη, η αγάπη και ο σεβασμός μπορούν να φωτίσουν το δρόμο και να χαρίσουν ελπίδα και δύναμη. Το έργο αυτό στοχεύει να (επανα)συστήσει στο θεατρικό κοινό τον άνθρωπο πίσω από τον Άγιο, τον Νεκτάριο εξ Σηλυβρίας, τον πρωτοπόρο δάσκαλο, τον δάσκαλο της υπομονής, προστάτη των αδυνάτων, των φτωχών και όσων αναζητούν εργασία.
«Το Τέλος του Παιχνιδιού» του Σάμουελ Μπέκετ στο Θέατρο 104
Η θεατρική ομάδα Contratiempo παρουσιάζει το έργο του Σάμουελ Μπέκετ, “Το τέλος του παιχνιδιού”, στο θέατρο 104, από τις 28 Απριλίου κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00 για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων. Το έργο, αναγνωρισμένο ως ένα από τα πιο σημαντικά του 20ού αιώνα, αποτελεί ορόσημο της παγκόσμιας δραματουργίας, εξερευνώντας τα όρια της γλώσσας, του νοήματος, των σχέσεων καθώς και της ανθρώπινης ύπαρξης. Τέσσερις χαρακτήρες, ο Χαμ, ο Κλοβ, ο Ναγκ και η Νελ, παγιδευμένοι σε μια αέναη πραγματικότητα μέσα σε ένα περιβάλλον απομόνωσης, αναζητούν το “Τέλος του Παιχνιδιού”, δηλαδή το θάνατο, ενώ ταυτόχρονα διστάζουν να δώσουν αυτό το τέλος.
«Girls and Boys» του Dennis Kelly στο Θέατρο Βασιλάκου
«Συνάντησα τον άντρα μου στην ουρά για να επιβιβαστώ σε μια πτήση της easyJet, και ομολογώ ότι τον αντιπάθησα από την πρώτη στιγμή.» Μια τυχαία συνάντηση σε ένα αεροδρόμιο οδηγεί σε έναν κεραυνοβόλο έρωτα. Ένας γάμος, ένα σπίτι, δυο παιδιά, παράλληλες καριέρες – μια συνηθισμένη οικογενειακή ζωή. Όμως, καθώς ο χρόνος περνά, οι ισορροπίες διαταράσσονται και τα πράγματα παίρνουν μια αναπάντεχα σκοτεινή τροπή. “Δεν θυμάμαι ακριβώς πότε τα πράγματα μεταξύ μας άρχισαν να πηγαίνουν στραβά – θυμάμαι μόνο ξαφνικά να βρίσκομαι μέσα σε αυτό.” Ο Dennis Kelly σκιαγραφεί με αμεσότητα, οξυδέρκεια και αφηγηματική δεξιοτεχνία τις λεπτές γραμμές ανάμεσα στην ευτυχία και την απώλεια, αποτυπώνοντας με ακρίβεια τη γυναικεία ψυχοσύνθεση και αποκαλύπτοντας σταδιακά τις αποχρώσεις της βίας που υποβόσκει στην καθημερινότητα του ζευγαριού. Στην παράσταση που σκηνοθετεί η Λητώ Τριανταφυλλίδου, η πρωταγωνίστρια αφηγείται τη ζωή της με αναστοχαστική διάθεση, ισορροπώντας με ευαισθησία ανάμεσα στο χιούμορ, τη συγκίνηση και την αγωνία. Στην προσπάθειά της να ανασυνθέσει την ιστορία της, αξιοποιεί οπτικοακουστικά μέσα για να καταγράψει και να επανεξετάσει τις αναμνήσεις της. Φτιάχνοντας από την αρχή το παζλ της ζωής της μέσα από βίντεο, ήχους και εικόνες, γίνεται ταυτόχρονα αφηγήτρια, σκηνοθέτις και θεατής της ιστορίας της. Έχουμε λοιπόν να κάνουμε με μια ζωντανή παράσταση ή με τη δημιουργία ενός ντοκιμαντέρ επί σκηνής; Ή μήπως, με ένα οπτικοακουστικό αυτοπορτρέτο (self-portrait);
Χορός
«Flux Now: Stage One»
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Χορού, το Flux Laboratory σε συνεργασία με τη Μετάνειρα παρουσιάζουν το Flux Now: Stage One, μια πλατφόρμα υποστήριξης πειραματισμών στη χορογραφία που προέκυψαν κατά τη διάρκεια του προγράμματος Flux School. Το Flux School είναι ένα πρόγραμμα που δημιουργήθηκε για να δώσει σε νέους χορευτές και χορεύτριες τη δυνατότητα παράτασης στη σπουδή του χορού μέσω μαθημάτων, σεμιναρίων και συμμετοχής σε εκπαιδευτικές και καλλιτεχνικές δράσεις. Κατά τη διάρκεια του τριήμερου, θα παρουσιαστεί το έργο “We Are Deeply Sorry to Inform You” της Ναταλίας Καλογεροπούλου καθώς και τρία έργα που συνομιλούν με την περφόρμανς και τα εικαστικά από τους Χρήστο Τζαβάρα και Μαρία Κασιδόκωστα, Τζίνι Σακάλογλου και Ήλια Κουκουζέλη.
Εκθέσεις
Simone Leigh: Ανατομία της Αρχιτεκτονικής
Από τις 28 Απριλίου έως τις 31 Οκτωβρίου 2025, το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ) θα φιλοξενήσει έκθεση με έργα της διεθνώς αναγνωρισμένης Αφροαμερικανίδας γλύπτριας, Simone Leigh, για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Τα τελευταία είκοσι χρόνια, η Simone Leigh έχει δημιουργήσει ένα πολύπλευρο έργο που περιλαμβάνει γλυπτική, βίντεο και εγκαταστάσεις, με επίκεντρο τη διερεύνηση της μαύρης γυναικείας ταυτότητας. Η ίδια περιγράφει το έργο της ως αυτοεθνογραφικό, με γλυπτά που συχνά αντλούν μορφές από την αφρικανική τέχνη και παραδόσεις. Η Leigh ήταν η πρώτη Αφροαμερικανίδα που εκπροσώπησε τις ΗΠΑ στην Μπιενάλε της Βενετίας το 2022, κερδίζοντας τον Χρυσό Λέοντα για τη συμμετοχή της στην κεντρική έκθεση “Milk of Dreams”, με το γλυπτό Brick House. Στην Αγορά του ΚΠΙΣΝ θα τοποθετηθούν τρία γλυπτά από μπρούντζο, τα Vessel, Bisi και Herm, χάρη στη δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ). Τα έργα αυτά παρουσιάστηκαν αρχικά το 2023 στο Smithsonian’s Hirshhorn Museum στην Ουάσιγκτον. Πρόκειται για γλυπτά που εντυπωσιάζουν με την αφαιρετική τους μορφή, χαρακτηριστικά δείγματα του έργου της Leigh. Η παρουσίαση στοχεύει να φέρει τους επισκέπτες σε επαφή με τις τρεις επιβλητικές γλυπτικές μορφές, προσφέροντας μια ενισχυμένη εικαστική εμπειρία που υποστηρίζει το ΚΠΙΣΝ ως πλατφόρμα για την τέχνη στον δημόσιο χώρο.
